Κάθομαι και αναρωτιέμαι γιατί τόσες κοπέλες είμαστε ελεύθερες ενώ επιθυμούμε να έχουμε έναν σύντροφο. Πολλές καταριόμαστε την μοίρα μας, το κακό ριζικό μας που ακόμη είμαστε μπουκάλες...
Η απάντηση σε αυτό δεν είναι μακριά. Σε μια κατάσταση δεν φταίει μόνο η μία πλευρά. Παραμυθιασμένες από τις ταινίες οι περισσότερες, αν όχι όλες, περιμένουμε τον πρίγκιπα.
Τον τύπο με το six pack, την γαμάτη δουλειά με τα εκατομμύρια και μια ουρά θαυμαστριών, όσο αυτός χαλβαδιάζει εμάς (έτσι το έχουμε το σενάριο στο φτωχό μυαλουδάκι μας).
Αλλά η πραγματικότητα απέχει πολύ από την δική μας αχαλίνωτη φαντασία. Απέχει και είναι πεζή. Περιμένοντας τον κύριο τέλειο, κλείνουμε τα μάτια μας στο παιδί της διπλανής πόρτας. Στον τύπο που δεν πάει γυμναστήριο, αλλά όταν ανοίγει το στόμα του δεν βαριέσαι τη ζωή σου. Έχοντας προκατάληψη για αυτά τα καθημερινά αγόρια, χάνουμε πολλές ευκαιρίες.
Πιστέψτε με μιλάω εκ πείρας. Έχω βρεθεί η ίδια στη θέση του να αρέσκομαι σε δύο που ο ένας ήταν ο ωραίος και «δημοφιλής», ενώ ο άλλος δεν «έλαμπε», αλλά είχε ένα κάτι που με τραβούσε. Βρέθηκα σε δίλημμα, γιατί σκέφτηκα με το χαζό μυαλό μου ότι στον δεύτερο δεν είχα την σπίθα, αυτό το κάτι που σε ξελογιάζει σε κάποιον. Μέγα λαθος! Συμβαίνει αρκετά συχνά στους ανθρώπους, που δεν τους το έχουμε για έρωτα και ρομάντζο, να βρούμε το άλλο μας μισό. Στη τελική θες κάποιον να τον κοιτάς πόσο όμορφος και καλλίγραμμος είναι ή να σε αγαπάει και κάθε στιγμή δίπλα του να είναι όμορφη;
Πολλές φορές ο έρωτας βρίσκεται στα απλά και όχι στα φανταχτερά. Απλά πρέπει να έχουμε ανοιχτά μάτια και κυρίως μυαλά!
Κάντε μας like στο facebook
Πηγή: - Posted by Anexartitos.Ta.Neα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου