Μέσα στην προεκλογική εκστρατεία επανέρχεται το αφήγημα ότι η χώρα ήταν έτοιμη να βγει από τα μνημόνια το 2014, αλλά ήρθαν οι.. κομμουνιστές και τα έκαναν θάλασσα.

Ως προς το ότι τα έκαναν θάλασσα, καμία αντίρρηση. Και δεν είναι και κομμουνιστές.


Ως προς το ότι θα είχαμε βγει από τα μνημόνια, απλώς δεν ισχύει.
Με όρους «κανονικούς» χρειαζόταν ένα μνημόνιο ακόμη, γιατί αυτή ήταν και η λογική ουσιαστικά του δεύτερου μνημονίου.

Η χώρα δεν μπορούσε να βγει πραγματικά στις αγορές για το σύνολο των δανειακών αναγκών της, οι τράπεζες χρειάζονταν επιπλέον ανακεφαλαιοποίηση και η προσφυγή σε νέα δανειακή σύμβαση ήταν μονόδρομος.
Επιπλέον, δεν ήταν καν βέβαιο ότι η χώρα θα μπορούσε να πάρει τελική «θετική αξιολόγηση», εφόσον η Τρόικα διαρκώς απαιτούσε από την κυβέρνηση Σαμαρά ακόμη περισσότερα μέτρα.


 Σκίτσο του Guardian από εκείνη την περίοδο




Η λογική των πραγμάτων ήταν νέο μνημόνιο.

Μικρή σημασία έχει το εάν θα ήταν μικρότερο από αυτό που τελικά υπέγραψε η κυβέρνηση Τσίπρα το καλοκαίρι του 2015 και υπερψήφισαν τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ για να μην το ξεχνάμε.

Μνημόνιο θα ήταν, λιτότητα και επιτροπεία θα σήμαινε.
Το 2014, όπως και το 2015, η χώρα δεν μπορούσε να βγει από τα μνημόνια, παρά μόνο με όρους ρήξης.

Αυτή όμως δεν τόλμησε να την κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Και ας είχε τη στήριξη του λαού, όπως φάνηκε στο δημοψήφισμα.
Ούτε καν σοβαρή διαπραγμάτευση δεν μπόρεσε να κάνει.
Πληρώσαμε κόστος από την παλινωδία του Τσίπρα;

Σίγουρα.

Όμως, το πληρώσαμε ακριβώς γιατί δεν έγινε ρήξη και υποχρεωθήκαμε να μείνουμε στα μνημόνια.

Όχι, επειδή δεν υλοποιήθηκε η πολιτική του Σαμαρά και του Βενιζέλου.
Τα τραγικά λάθη του Τσίπρα και το πώς δεν σεβάστηκε τη λαϊκή ετυμηγορία δεν αποτελούν συγχωροχάρτια γι’ αυτούς που πήραν την ευθύνη να οδηγήσουν στη χώρα στα μνημόνια και την κοινωνική καταστροφή.

Κάποιοι αναζητούν αναδρομική δικαίωση.

Όμως, ούτε την αξίζουν, ούτε τη δικαιούνται.

Ούτε μπορεί να ξαναγράφεται η ιστορία τόσο εύκολα.

Γιατί αυτό σημαίνει ότι θα ξαναγίνουν τα ίδια λάθη.

Και αυτά τα λάθη μετά τα πληρώνουμε όλοι μας.