Καμία συνθήκη ή υποχώρηση με τους γείτονες δεν θα εξασφαλίσει μακροχρόνια ειρήνη, το αντίθετο...
Οι πρόσφατες εξελίξεις στη Συρία, οι οποίες επισφραγίστηκαν με την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ, έχουν διαταράξει τις ισορροπίες στην Εγγύς Ανατολή και δημιούργησαν μια γεωπολιτική «μαύρη τρύπα». Σε αυτό το ρευστό και αβέβαιο σκηνικό, οι ισχυρές γεωπολιτικές δυνάμεις, μεγάλες και μεσαίες, προσπαθούν να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους και να πάρουν θέση. Η κατάσταση παραμένει ασταθής, και οποιαδήποτε πρόβλεψη για το μέλλον μπορεί να βασίζεται περισσότερο σε φόβους ή επιθυμίες παρά σε αντικειμενικά δεδομένα. Παρόλα αυτά, μπορούμε να αναγνωρίσουμε και να εστιάσουμε σε ορισμένα σημεία που είναι σαφή και αναμφισβήτητα.
Αναμφίβολα, ένα από τα βασικότερα ζητήματα αφορά την Τουρκία, η οποία αποτελεί κομβικό παράγοντα στην περιοχή και έχει άμεσο αντίκτυπο στην Ελλάδα και τα υπόλοιπα κράτη της Μεσογείου. Μέσα από τις κινήσεις της στη Συρία, η Τουρκία επιβεβαιώνει την πολιτική της ως γεωπολιτικά δραστήριου παίκτη με μεγάλες φιλοδοξίες, πληθώρα στόχων και την αποφασιστικότητα να επιτύχει τα σχέδιά της. Οι τουρκικές στρατηγικές συνήθως περιλαμβάνουν προσεκτικά υπολογισμένα ρίσκα και την έτοιμη χρήση στρατιωτικής ισχύος όταν τα οφέλη το δικαιολογούν.
Στρατηγικές και δορυφορικοί στρατοί
Η Τουρκία έχει δημιουργήσει μια σειρά από «δορυφορικούς στρατούς» για να ενισχύσει τη γεωπολιτική της επιρροή στη Συρία και άλλες περιοχές της Μεσογείου. Αυτοί οι στρατοί αποτελούνται από ημιατάκτους, θρησκευτικά φανατισμένα ή μισθοφορικά στοιχεία, τα οποία μεταφέρονται από άλλες ζώνες σύγκρουσης. Η Τουρκία, χωρίς να ανησυχεί ιδιαίτερα για τη φθορά αυτών των δυνάμεων, μπορεί να τους χρησιμοποιεί με ευχέρεια, κάτι που της παρέχει μεγάλη στρατηγική ευελιξία. Ωστόσο, αυτή η τακτική καθιστά τη Τουρκία έναν πολύ πιο επικίνδυνο αντίπαλο, αφού έχει την ικανότητα να δρουν γρήγορα και αποφασιστικά σε πολλαπλά μέτωπα.
Η Τουρκία και η επιρροή της στην Ανατολική Μεσόγειο
Η Τουρκία, με την πολιτική της, προσπαθεί να αναβιώσει την επιρροή που είχε η Οθωμανική Αυτοκρατορία στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Ήδη η Τουρκία κατέχει τη μισή Κύπρο και διατηρεί στρατιωτική παρουσία σε σημαντικά σημεία της περιοχής, όπως στη Λιβύη και τη Συρία. Επιπλέον, έχει στρατηγικές εγκαταστάσεις στο Κέρας της Αφρικής (Σομαλία), στρατιωτική βάση στο Κατάρ, ενώ συνεχώς εντείνει την πολιτική και θρησκευτική διείσδυσή της στα Βαλκάνια. Αυτή η συνεχής επέκταση των τουρκικών συμφερόντων ενισχύει τη γεωπολιτική της θέση και επιτρέπει στην Τουρκία να επηρεάζει τις ισορροπίες στην περιοχή σε βάρος άλλων, κυρίως της Ελλάδας.
Τουρκικές στοχεύσεις στη Συρία
Στη Συρία, η Τουρκία έχει πολλαπλές στρατηγικές επιδιώξεις. Πρώτα και κύρια, η Τουρκία προσπαθεί να ελέγξει το κουρδικό ζήτημα, το οποίο θεωρεί ως απειλή για την εσωτερική της ασφάλεια. Έχει εισβάλει στη Βόρεια Συρία τρεις φορές από το 2016 και ήδη κατέχει σημαντικές περιοχές. Ο κύριος στόχος είναι η εκδίωξη των Κούρδων από τις περιοχές αυτές, ώστε να διακοπεί η εδαφική συνέχεια των κουρδικών πληθυσμών μεταξύ Συρίας και Τουρκίας. Πέρα από αυτήν την στρατηγική, η Τουρκία εφαρμόζει μια πολιτική εθνοκάθαρσης, αλλοιώνοντας πληθυσμιακά τις περιοχές που ελέγχει στη Βόρεια Συρία.
Επιπλέον, με την πτώση του καθεστώτος Άσαντ, η Τουρκία προχωρά στην εγκατάσταση Σύρων προσφύγων στις περιοχές που έχει καταλάβει. Η μετακίνηση αυτών των πληθυσμών έχει σκοπό να ενισχύσει τη δημογραφική σύνθεση της περιοχής και να δημιουργήσει συνθήκες ελέγχου, με στόχο την προσάρτηση των κατεχομένων περιοχών. Μια παρόμοια κίνηση είχε γίνει στην Αλεξανδρέττα τη δεκαετία του 1930, όταν η Τουρκία προσάρτησε την περιοχή μέσω δημοψηφίσματος, κάτι που ενδεχομένως να επιχειρηθεί ξανά όταν ο διαμελισμός της Συρίας γίνει οριστικός.
Η Τουρκία και ο έλεγχος των εμπορικών δρόμων
Ένα ακόμα πιθανό στρατηγικό στόχο της Τουρκίας είναι η μετατόπιση των
σημαντικών εμπορικών και ενεργειακών διαδρομών, ειδικά αυτών που
συνδέουν την Ινδία με τη Δύση. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, μέσω της
στρατηγικής τους για την περιοχή, έχουν σχεδιάσει έναν νέο εμπορικό
δρόμο που θα περνά από τη Σαουδική Αραβία, την Ιορδανία, το Ισραήλ και
θα καταλήγει στην Κύπρο και την Ελλάδα. Είναι πολύ πιθανό η Τουρκία να
επιδιώξει να μετατοπίσει αυτές τις διαδρομές, ώστε να περάσουν από το
έδαφός της, ενισχύοντας την επιρροή της στην περιοχή και καθιστώντας την
κομβικό σημείο για το διεθνές εμπόριο και την ενέργεια.
Αυτό θα μπορούσε να επηρεάσει και τα πετρέλαια των βόρειων περιοχών της Συρίας, τα οποία ενδέχεται να αναζητήσουν διέξοδο στη Μεσόγειο μέσω του τουρκικού εδάφους. Αν και δεν μπορούμε να μιλήσουμε με βεβαιότητα για την εκβάθυνση αυτού του σεναρίου, η Τουρκία, με τις δυνατότητες που αναπτύσσει και τις πιέσεις που μπορεί να ασκήσει, φαίνεται πως επιδιώκει ενεργά τη δημιουργία μιας νέας γεωπολιτικής πραγματικότητας στην περιοχή.
Η Συνθήκη της Λωζάννης
Τα πρόσφατα γεγονότα στη Συρία, καθώς και όσα πρόκειται να εξελιχθούν
τις επόμενες εβδομάδες και μήνες, αποτελούν σημαντικές κοσμοϊστορικές
εξελίξεις που αναδιαμορφώνουν το γεωπολιτικό τοπίο. Ανεξαρτήτως της
τελικής έκβασης των εξελίξεων αυτών, είναι αδιαμφισβήτητο ότι η Συνθήκη
της Λωζάννης, τουλάχιστον για τα ανατολικά σύνορα της Τουρκίας, έχει
πλέον χάσει τη σημασία της. Αν και η συνθήκη αυτή εξακολουθεί να
διατηρεί κάποια ισχύ στα δυτικά της Τουρκίας, κυρίως λόγω της
στρατιωτικής ισχύος της Ελλάδας και της ένταξης της χώρας μας στους
δυτικούς θεσμούς, είναι σαφές ότι οι γεωπολιτικές ισορροπίες έχουν
αλλάξει ριζικά.
Η σημαντική παρατήρηση εδώ είναι ότι καμία συνθήκη δεν μπορεί να εξασφαλίσει την ειρήνη για πάντα, αφού οι διεθνείς σχέσεις είναι πάντα προϊόν της εκάστοτε ισχύος και ισορροπίας δυνάμεων. Η Συνθήκη της Λωζάννης, όπως και άλλες συμφωνίες στην Ιστορία, εξυπηρετούσε το στάτους κβο της εποχής της υπογραφής της. Σήμερα, με την Τουρκία να αναθεωρεί τα δεδομένα και να επιδιώκει την επέκταση της επιρροής της, αυτή η συνθήκη δεν αποτελεί πλέον ένα ισχυρό γεωπολιτικό θεμέλιο.
Τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα
Η Ελλάδα, ως χώρα με ιστορία και παράδοση στις διεθνείς σχέσεις, δεν πρέπει να έχει αυταπάτες σχετικά με τη μακροχρόνια ειρήνη με την Τουρκία μέσω συνθηκών. Κάθε συνθήκη, όσο κι αν φαίνεται ασφαλής στην αρχή, μπορεί να καταρρεύσει με την αλλαγή των γεωπολιτικών ισορροπιών. Το σημαντικότερο βήμα για την Ελλάδα είναι να συνειδητοποιήσει την ανάγκη ανασυγκρότησης της ισχύος της και να αναπτύξει μια στρατηγική που θα της επιτρέψει να συμμετέχει ενεργά στις εξελίξεις της ευρύτερης περιοχής.
Η Ελλάδα πρέπει να εκπονήσει ένα ολοκληρωμένο στρατηγικό σχέδιο που θα την καταστήσει ισχυρό παράγοντα στην περιοχή. Ιδιαίτερα σε μια περίοδο κατά την οποία το Ισραήλ και οι Ηνωμένες Πολιτείες αναζητούν εξισορροπητικούς παίκτες απέναντι στην τουρκική επέκταση, η Ελλάδα είναι η χώρα που έχει τη δυνατότητα και την ευθύνη να παίξει αυτόν τον ρόλο. Ωστόσο, για να το πετύχει, η Ελλάδα πρέπει πρώτα να έχει τη βούληση να δράσει και δεύτερον να αναπτύξει τις υλικές και πνευματικές προϋποθέσεις για να επιτύχει τους στόχους της.
Εν κατακλείδι, η Ελλάδα οφείλει να αποβάλει τις αυταπάτες και να αναλάβει το ρόλο που της αναλογεί στην αναδιαμόρφωση του γεωπολιτικού σκηνικού στην περιοχή, με βάση τη στρατηγική της ισχύς, τις συμμαχίες της και τις ευκαιρίες που προκύπτουν.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ανάληψη ενός τέτοιου ρόλου συνεπάγεται σημαντικούς κινδύνους. Ωστόσο, είναι ακριβώς μέσω της ανάληψης αυτών των κινδύνων που μπορεί κανείς να προσδοκά πραγματικά οφέλη. Στην τελική, ο μεγαλύτερος κίνδυνος έγκειται στην αδράνεια και την αδυναμία δράσης, καθώς η αδράνεια αφήνει τους άλλους να διαμορφώνουν τα γεωπολιτικά δεδομένα χωρίς την ενεργό συμμετοχή μας.
Σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα, η Ελλάδα οφείλει να αξιοποιήσει τη στρατηγική σημασία της Κύπρου για τη Δύση, και ειδικότερα για το Ισραήλ. Η Κύπρος, με την ιδιαίτερη γεωπολιτική της θέση, μπορεί να αποτελέσει έναν σημαντικό κρίκο στη διαμόρφωση μιας ευρύτερης στρατηγικής, κάτι που πρέπει να εκμεταλλευτεί η Ελλάδα για να ενισχύσει τη θέση της στην περιοχή. Ταυτόχρονα, η χώρα μας οφείλει να αναπτύξει συγκεκριμένες, σαφείς και αποφασιστικές πρωτοβουλίες για την προστασία των πολυάριθμων χριστιανικών κοινοτήτων της Συρίας, οι οποίες βρίσκονται στην περιοχή από την εποχή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Είναι σαφές ότι ούτε η Τουρκία ούτε οι τζιχαντιστές της Δαμασκού θα αποδεχτούν τη συνέχιση της παρουσίας αυτών των χριστιανικών πληθυσμών σε περιοχές που έχουν στρατηγική και γεωοικονομική σημασία για τα συμφέροντά τους. Επομένως, η προστασία αυτών των κοινοτήτων δεν αποτελεί μόνο ηθική και ανθρωπιστική υποχρέωση για την Ελλάδα, αλλά και μία ιστορική ευθύνη, η οποία πρέπει να αναληφθεί με τη συνεργασία και την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ταυτόχρονα, αυτή η δράση ενδέχεται να αποτελέσει και μια ανεκτίμητη ευκαιρία για την Ελλάδα να ενισχύσει τη γεωπολιτική της παρουσία στην περιοχή. Μέσω αυτής της παρέμβασης, η χώρα μας μπορεί να αποκτήσει έναν πιο ενεργό ρόλο, να είναι συνδιαμορφωτής των εξελίξεων και όχι απλώς παθητικός θεατής των διεθνών εξελίξεων στην περιοχή. Η διπλωματική και ανθρωπιστική αυτή στρατηγική μπορεί να ενισχύσει τη θέση της Ελλάδας και να ενδυναμώσει τις συμμαχίες της, καθιστώντας την έναν ισχυρό παράγοντα στην Ανατολική Μεσόγειο.
Πηγή: primenews.press -Posted by Anexartitos.Ta.Neα
Αν θέλετε να μαθαίνετε παράλληλα όσα σημαντικά διαδραματίζονται στα ελληνικά και ξένα media κάντε like στην σελίδα στο Facebook πατώντας εδώ.click here
Δημοσίευση σχολίου
.Τα σχόλια υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο.
. Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του.
. Αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές.
. Συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια και greeklish αφαιρούνται όπου εντοπίζονται.
. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές και μόνον αυτούς.
. Η ταυτότητα των σχολιαστών είναι γνωστή μόνο στην Google.
. Όποιος θίγεται μπορεί να επικοινωνεί στο email μας.
. Περισσότερα στους όρους χρήσης.. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου