Η αίτηση θεραπείας που κατέθεσε ο καθηγητής Πάνος Λαζαράτος σε βάρος των μελών της πρώην βασιλικής οικογένειας...
Νέα, σημαντική εξέλιξη σημειώνεται στο ζήτημα της απόδοσης της ελληνικής ιθαγένειας και του επιθέτου «Ντε Γκρες» στα μέλη της πρώην βασιλικής οικογένειας.
Ειδικότερα, ο Πάνος Λαζαράτος, Καθηγητής Διοικητικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών σε μια ηχηρή παρέμβαση, κατέθεσε αίτηση θεραπείας στη Διοίκηση κατά της πρόσφατης απόφασης του Υπουργού Εσωτερικών.
Ο παλαιότερος
εν ενεργεία Καθηγητής Νομικής του ΕΚΠΑ είναι σαφής: «Η απόφαση είναι
αντισυνταγματική» και αναλύει διεξοδικά τους λόγους, πάντα με «οδηγό» τα
όσα ορίζει το γράμμα του νόμου...
Ο ίδιος κάνει λόγο για έμμεση διάκριση έναντι όλων των Ελλήνων ενώ χαρακτηρίζει ως «παράνομη» την απονομή του επιθέτου στα μέλη της οικογένειας του Κωνσταντίνου Γλύξμπουργκ συνακολούθως και της απόδοσης ελληνικής ιθαγένειας από την Πολιτεία.
Επικαλείται ακόμη το άρθρο 4 παρ. 7 του Συντάγματος στο οποίο ορίζεται ρητώς ότι «Τίτλοι ευγένειας ή διάκρισης ούτε απονέμονται ούτε αναγνωρίζονται σε Έλληνες πολίτες».
Επιπροσθέτως, αναφέρει ότι μέσω του επιθέτου «Ντε Γκρες» διατηρείται
η αίγλη και η ταξική προέλευση τους που είναι δυνατόν να δημιουργήσουν
ψυχολογικές αντιδράσεις βλαπτικές για την κοινωνία.
Σημειώνεται πως το επόμενο βήμα είναι η προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας, το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο της χώρας.
Αναλυτικά τα ζητήματα αντισυνταγματικότητας που κατέθεσε ο κ. Λαζαράτος στην «αίτηση θεραπείας»:
Έννομο Συμφέρον
1.
Η παρούσα αίτηση θεραπείας ασκείται με πρόδηλο έννομο συμφέρον καθότι
το άρθρο 4 παρ. 7 του Συντάγματος αφορά όλους τους Έλληνες πολίτες,
δεδομένου ότι όπως αναλυτικώς εκτίθεται κατωτέρω το άρθρο 4 παρ. 7 του
Συντάγματος ανήκει στις διατάξεις που καθορίζουν τη βάση και τη μορφή
του πολιτεύματος ως Προεδρευόμενη
Κοινοβουλευτική Δημοκρατία και αυτό αφορά όλους τους Έλληνες πολίτες.
2. Συναφώς, υφίσταται ηθικό έννομο συμφέρον όλων των Ελλήνων πολιτών άρα και εμού προσωπικώς. Και τούτο διότι, η απονομή του επιθέτου ΝΤΕ ΓΚΡΕΣ στα μέλη
της πρώην βασιλικής οικογένειας δημιουργεί, όπως αναλυτικώς εκτίθεται κατωτέρω,
έμμεση διάκριση έναντι όλων
συνεπώς έναντι και εμού. Δι' αυτού του επιθέτου λαμβάνοντας υπόψη τα
πρόσωπα, την ιδιότητα αλλά και την εν γένει δραστηριότητά τους, δύνανται
να διαταράξουν την κοινωνική ισότητα και συνοχή αφού θα μπορούν να
προβάλλουν στις κοινωνικές τους σχέσεις και στις σχέσεις τους με το
κράτος την αίγλη και την ταξική προέλευση την οποία είχαν και απώλεσαν
ούτως ώστε να τύχουν ειδικής μεταχείρισης.
Επειδή, δε, η διάταξη είναι απόλυτη δεν απαιτείται βεβαιότητα αλλά αρκεί η δυνατότητα, δια του επιθέτου, προβολής της αίγλης και της ταξικής προέλευσης προς οποιοδήποτε ίδιον όφελος.
3. Περαιτέρω, επειδή
η απονομή αυτού του επιθέτου είναι παράνομη, τότε παράνομη είναι και η
απονομή της Ελληνικής Ιθαγένειας στα μέλη της πρώην βασιλικής
οικογένειας διότι δεν πληρούνται οι σωρευτικώς τιθέμενες προϋποθέσεις
του άρθρου 6 παρ. 5 του ν. 2215/1995. Υπ' αυτή την εκδοχή το
έννομο συμφέρον μου συνίσταται στο ότι είναι εγγεγραμμένοι στο
δημοτολόγιο του Δήμου Αθηναίων, άρα και στους εκλογικούς καταλόγους
(όπως και εγώ), άτομα τα οποία παρανόμως διαθέτουν
Ελληνική Ιθαγένεια.
Συνεπώς, αξιοποιώντας την Ελληνική Ιθαγένεια, δύνανται να συμμετάσχουν ως εκλογείς συγκαθορίζοντας- επηρεάζοντας το εκλογικό αποτέλεσμα
των
βουλευτικών ή των δημοτικών-Περιφερειακών εκλογών. Κατ' αυτόν τον
τρόπο, όμως νοθεύεται η αρχή της λαϊκής κυριαρχίας η οποία ως προς το
δικαίωμα του εκλέγειν απαιτεί νόμιμη κτήση ιθαγένειας η οποία δεν
υφίσταται στην επίμαχη περίπτωση. (Πρβλ. ΣτΕ 350/2011 και «Το έννομο
συμφέρον στη δίκη ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας», Δημήτριος Θ.
Πυργάκης, Εκδόσεις Νομική Βιβλιοθήκη, έτος 2017, σελ. 123).
4. Σε κάθε περίπτωση το έννομο συμφέρον είναι αυξημένο λόγω της ιδιότητας μου ως καθηγητής Δημοσίου Δικαίου στη νομική σχολή του ΕΚΠΑ, ασκώντας το λειτούργημα που προβλέπεται στο άρθρο 16 παρ. 1 του Συντάγματος.
ΙΙ. Λόγος ακυρώσεως. Εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 6
παρ. 5 του ν. 2215/1995. Αντίθεση στο άρθρο 4 παρ. 7 του Συντάγματος.
5. Σύμφωνα με το άρθρο 6 παρ. 5 του ν. 2215/1995, για την απονομή Ελληνικής
ιθαγένειας στα μέλη της οικογένειας του Κωνσταντίνου Γλύξμπουργκ απαιτείται να συντρέχουν σωρευτικώς τρείς προϋποθέσεις:
πρώτον, να διατυπωθεί ανεπιφύλακτη δήλωση σεβασμού στο Σύνταγμα,
αποδοχής και αναγνώρισης του πολιτεύματος της Προεδρευομένης
Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας και του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος
της 8ης Δεκεμβρίου 1974, με το οποίο καθορίσθηκε κατά τρόπο μη
υποκείμενο
σε μεταβολή η μορφή του πολιτεύματος. Δεύτερον, να δηλωθεί ρητά και
ανεπιφύλακτα, ενώπιον του ιδίου ληξιάρχου παραίτηση από τις κάθε είδους
διεκδικήσεις, οι οποίες συνδέονται με την κατά το παρελθόν άσκηση
πολιτειακού αξιώματος ή της κατοχής οποιουδήποτε τίτλου. Τρίτον, να
συντελεσθεί εγγραφή στα μητρώα αρρένων ή τα δημοτολόγια δήμου ή
κοινότητας του κράτους με όνομα, επώνυμο και τα λοιπά αναγκαία κατά νόμο
στοιχεία ταυτότητας.
6. Είναι, δε, αυτονόητο ότι οι ως άνω προϋποθέσεις, για την απονομή Ελληνικής ιθαγένειας στα μέλη της οικογένειας του Κωνσταντίνου Γλύξμπουργκ, πρέπει να
ερμηνεύονται και να εφαρμόζονται σύμφωνα με το Σύνταγμα εν γένει και
ειδικότερα σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 7 του Συντάγματος.
7. Αναλυτικότερα, στο άρθρο 4 παρ. 7 του Συντάγματος ορίζεται ρητώς ότι «Τίτλοι ευγένειας ή διάκρισης ούτε απονέμονται ούτε αναγνωρίζονται σε Έλληνες πολίτες».
8.
Από την ανωτέρω διάταξη προκύπτει ότι ως απαγορευμένοι τίτλοι ευγενείας
νοούνται εκείνοι που απονέμονται στους αρχηγούς του στρατεύματος, στους
βασιλείς και στους απογόνους αυτού, ενώ ως απαγορευμένος τίτλος
διακρίσεως νοείται η απονομή τίτλου η οποία δηλώνει την κατοχή
υπερέχουσας θέσης έναντι των λοιπών πολιτών. Ο τίτλος διακρίσεως δηλώνει
ταξική προέλευση-διάκριση και προνόμια τα οποία απαγορεύονται.
9. Το άρθρο 4 παρ. 7 του Συντάγματος αποτελεί παράμετρο της γενικής αρχής της ισότητας που κατοχυρώνεται ρητώς στο άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος.
Συμβάλλει στην πλήρη εμπέδωση της ισότητας. Και τούτο διότι, η
οικονομική και πολιτική ισότητα διασφαλίζεται δια του άρθρου 4 παρ. 1
του Συντάγματος. Η ισότητα, όμως, στις κοινωνικές σχέσεις διασφαλίζεται
με το άρθρο 4 παρ. 7 του Συντάγματος,
αίροντας κατ' αυτόν τον τρόπο τα εμπόδια ανισότητας.
10. Περαιτέρω, η ανωτέρω διάταξη απαγορεύει την απονομή
προσωπικών και οικογενειακών τίτλων ευγενείας στους Έλληνες πολίτες
ανεξαρτήτως εάν δι' αυτών αναγνωρίζονται ή όχι δικαιώματα ή και
προνόμια. Η διάταξη είναι απόλυτη, δίχως εξαιρέσεις ή πρόσθετες
προϋποθέσεις, εξυπηρετώντας κατ' αυτόν τον τρόπο το δημόσιο συμφέρον.
11. Σκοπός της συνταγματικής αυτής διατάξεως είναι η αποπροσωποποίηση των κοινωνικών σχέσεων προς όφελος της κοινωνικής ισότητας,
καθότι ο έχων τίτλο ευγενείας ή διακρίσεως δύναται να τον εκμεταλλευθεί
προς ίδιον όφελος αποσκοπώντας σε ειδική μεταχείριση. Επομένως, η
συνταγματική αυτή απαγόρευση στοχεύει να αμβλύνει την επιρροή ενός
προσώπου με βάση την ιστορική διαδρομή αυτού ή της οικογενείας του.
12. Συναφώς, λειτουργεί και ως άμυνα απέναντι στους φορείς κληρονομικών αξιώσεων ή και ταξικών προνομίων.
Και τούτο διότι, δια της συνταγματικής αυτής διατάξεως απαγορεύεται η
άμεση ή η έμμεση αναγνώριση υπερέχουσας θέσης έναντι των λοιπών πολιτών
δια της δυνατότητας αναπτύξεως προνομιακών σχέσεων, χρησιμοποιώντας έναν
τίτλο ο οποίος παραπέμπει σε κατηργημένα πολιτειακά αξιώματα.
13. Περαιτέρω, η διάταξη αυτή έχει ως στόχο να μη συντηρείται πνεύμα υπεροχής του κατέχοντος τίτλο ευγενείας ή διακρίσεως με εμβέλεια προοπτικής ανακαίνισης πολιτειακού ζητήματος
υπό πρόσφορες για αυτόν πολιτικές συγκυρίες. Επειδή, λοιπόν, επιτελεί
την ανωτέρω εγγυητική λειτουργία, για αυτό το λόγο ανήκει και στις
διατάξεις εκείνες που καθορίζουν την οργανωτική βάση και τη μορφή του
πολιτεύματος. Και τούτο διότι, η διάταξη αυτή δηλώνει τη μετάβαση από τη Βασιλευομένη Δημοκρατία στην Προοδευμένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία,
καθότι επί της Βασιλευομένης Δημοκρατίας χορηγούνταν στους πολίτες
τίτλοι ευγενείας ή και διακρίσεως. Δι' αυτής της διατάξεως εδραιώνεται η
λαϊκή κυριαρχία προκειμένου να μη δύναται ποτέ να επιβουλευθούν την
εξουσία ο έκπτωτος βασιλιάς ή οι απόγονοί του. Κατ' αυτόν τον τρόπο
εμπεδώνεται η Δημοκρατία, η συνοχή της πολιτείας καθώς και η κοινωνική
συνοχή, καθώς και αποτρέπονται οι έκπτωτοι, οι απόγονοι και οι εκφραστές
τους από την αναβίωση της Βασιλευομένης Δημοκρατίας.
14.
Συμπερασματικώς, το άρθρο 4 παρ. 7 του Συντάγματος σκοπεί στο να μη
φέρει κανείς όνομα το οποίο θα του προσδίδει την αίγλη και την ταξική
προέλευση του παρελθόντος, ούτως ώστε να τίθεται εν κινδύνω η κοινωνική
ισότητα, η κοινωνική συνοχή αλλά και η ίδια η ύπαρξη του Δημοκρατικού Πολιτεύματος.
15.
Τέλος, η κρίση του εάν το όνομα ή και το επώνυμο οποιουδήποτε Έλληνα
πολίτη καταστρατηγεί το άρθρο 4 παρ. 7 του Συντάγματος κρίνεται ad hoc
με βάση το πρόσωπο και την ιδιότητα αυτού, την προέλευση του, την
προσωπικότητα του και την εν γένει δραστηριότητα του (π.χ. η δημιουργία
οικογένειας) ενόψει πάντοτε και του δημοσίου συμφέροντος.
Κατ'
ακολουθία, πρέπει να εξεταστούν όλες αυτές οι παράμετροι προκειμένου να
κριθεί εάν το όνομα ή και το επώνυμο οποιουδήποτε Έλληνα πολίτη
καταστρατηγεί το άρθρο 4 παρ. 7 του Συντάγματος.
16. Στη
συγκεκριμένη περίπτωση, η επιλογή από τα μέλη της πρώην βασιλικής
οικογένειας του επιθέτου ΝΤΕ ΓΚΡΕΣ και η αναγνώριση του, δια των
προσβαλλομένων, ως νόμιμη προϋπόθεση για τη χορήγηση της ελληνικής
ιθαγένειας σε αυτούς, αντίκειται στο άρθρο 4 παρ. 7 του Συντάγματος. Και
τούτο διότι, η επιλογή του επιθέτου ΝΤΕ ΓΚΡΕΣ ως στοιχείο
προσδιοριστικού της ταυτότητάς τους δηλώνει:
16.1. Πρώτον,
επίκληση μνήμης, καθότι «Της Ελλάδος» ονομαζόταν εν συντομία ο τέως
βασιλιάς και η οικογένεια του καθώς δεν είχαν επίθετο. Συνεπώς,
δι' αυτού του επιθέτου διατηρείται η αίγλη και η ταξική προέλευση τους
που είναι δυνατόν να δημιουργήσουν ψυχολογικές αντιδράσεις βλαπτικές για
την κοινωνία.
16.2. Δεύτερον, διατήρηση των όποιων προνομίων
κατείχαν καθώς δια της επικλήσεως αυτού του επιθέτου είναι δυνατόν να
τύχουν ειδικής μεταχειρίσεως συγκριτικά με τους λοιπούς Έλληνες πολίτες
και στις κοινωνικές τους σχέσεις και στις σχέσεις τους με τους με το
κράτος.
16.3. Τρίτον, αποδοχή του ιστορικού νοήματος του επίμαχου επιθέτου και ενδεχόμενες αξιώσεις.
16.4. Τέταρτον,
παραπομπή σε ένα είδος πολιτεύματος και σε μία ιδιότητα την οποία είχαν
και απώλεσαν και δι' αυτού του επίθετου δύνανται στις κοινωνικές τους
σχέσεις να την προβάλλουν. Εφόσον καταργήθηκε δια του δημοψηφίσματος του
1975 το πολίτευμα της βασιλευομένης δημοκρατίας αυτομάτως
καταργούνται και οι τίτλοι που παραπέμπουν, έστω και δια της μνήμης, σε
αυτή.
17. Η αντισυνταγματικότητα του επίμαχου επιθέτου επιρρωνύεται
και από τη γραμματική διατύπωση του. Συγκεκριμένα, τα μέλη της πρώην
βασιλικής οικογένειας δήλωσαν ως επίθετο δύο λέξεις: ΝΤΕ ΓΚΡΕΣ όχι
ενωμένα αλλά με κενό ανάμεσά τους.
Νοηματικώς το κενό υποδηλώνει ότι
ανάμεσα στις δυο λέξεις υφίσταται τουλάχιστον ακόμη μία λέξη η οποία
παραλείπεται επειδή εννοείται. Και η λέξη η οποία απουσιάζει, ενόψει
των προσώπων και της ιδιότητας τους, νοείται εκείνη η οποία παραπέμπει
στη βασιλική ιδιότητα την οποία είχαν και απώλεσαν. Τούτο το γραμματικό
φαινόμενο ονομάζεται κατά την φιλολογική επιστήμη σχήμα κατεξοχήν.
Το σχήμα κατεξοχήν δημιουργείται, όταν η σημασία μιας λέξης στενεύει και χρησιμοποιείται με μία και μόνο, ορισμένη έννοια εκφράζοντας διαχρονικότητα.
18. Εν προκειμένω η συστολή της σημασίας του επιθέτου ΝΤΕ ΓΚΡΕΣ είναι πρόδηλη ενόψει των προσώπων, της ιδιότητας και της καταγωγής τους, ώστε μονοσήμαντα να θεωρείται απαγορευμένος τίτλος ευγενείας ή διακρίσεως.
19.
Δεδομένης της προρρηθείσης αναλύσεως, σαφώς προκύπτει ότι η αναγνώριση,
δια των προσβαλλόμενων πράξεων, του επιθέτου ΝΤΕ ΓΚΡΕΣ στα μέλη της
πρώην βασιλικής οικογένειας και η συνακόλουθη χορήγηση της Ελληνικής
Ιθαγένειας σε αυτούς είναι αντισυνταγματική καθότι δεν πληρούται η (γ)
προϋπόθεση του άρθρου 6 παρ. 5 του ν. 2215/1995. Για την απονομή της
Ελληνικής Ιθαγένειας στα μέλη της πρώην βασιλικής οικογένειας
απαιτείται, μεταξύ άλλων, η δήλωση νόμιμου επίθετον το οποίο δεν
υφίσταται στην επίμαχη περίπτωση. Επομένως, επειδή, κατά τα
προεκτεθέντα, είναι παράνομο το επίθετο, δεν συντρέχουν σωρευτικώς οι
προϋποθέσεις του άρθρου 6 παρ. 5 του ν. 2215/1995, με συνέπεια να είναι
παράνομη και η χορήγηση της Ελληνικής Ιθαγένειας σε αυτούς.
Πηγή: /www.bankingnews.gr/ -Posted by Anexartitos.Ta.Neα
Αν θέλετε να μαθαίνετε παράλληλα όσα σημαντικά διαδραματίζονται στα ελληνικά και ξένα media κάντε like στην σελίδα στο Facebook πατώντας εδώ.click here
Δημοσίευση σχολίου
.Τα σχόλια υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο.
. Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του.
. Αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές.
. Συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια και greeklish αφαιρούνται όπου εντοπίζονται.
. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές και μόνον αυτούς.
. Η ταυτότητα των σχολιαστών είναι γνωστή μόνο στην Google.
. Όποιος θίγεται μπορεί να επικοινωνεί στο email μας.
. Περισσότερα στους όρους χρήσης.. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου