Η Ελλάδα της σιωπής – Πώς η μοναξιά και η ψυχική υγεία εξελίσσονται σε νέα κρίση

 

 

   Η Ελλάδα της Σιωπής – Όταν η μοναξιά γίνεται συλλογική εμπειρία...

   

    Σε μια εποχή που η τεχνολογία υπόσχεται διαρκή συνδεσιμότητα και η κοινωνική ζωή θεωρείται δεδομένη, η Ελλάδα βιώνει μια σιωπηλή κρίση: τη μοναξιά. Δεν πρόκειται για ένα ατομικό συναίσθημα, αλλά για μια συλλογική εμπειρία που διαπερνά ηλικίες, κοινωνικές τάξεις και γεωγραφικά όρια.

 

    Η μοναξιά δεν αφορά μόνο τους ηλικιωμένους που ζουν απομονωμένοι σε αστικά διαμερίσματα ή χωριά χωρίς υποδομές. Αφορά και τους νέους που, παρά την ψηφιακή τους παρουσία, νιώθουν αποξενωμένοι, χωρίς ουσιαστικές σχέσεις. Αφορά τους εργαζόμενους που παλεύουν με την εξουθένωση, την ανασφάλεια και την έλλειψη νοήματος στην καθημερινότητά τους.

    

     Η ψυχική υγεία, άλλοτε ταμπού, σήμερα αναδεικνύεται ως η επόμενη μεγάλη πρόκληση για την ελληνική κοινωνία. Τα περιστατικά κατάθλιψης, άγχους και συναισθηματικής απομόνωσης αυξάνονται, ενώ οι δημόσιες δομές ψυχικής υγείας παραμένουν υποστελεχωμένες και ανεπαρκείς. Οι ιδιωτικές λύσεις είναι συχνά απρόσιτες για τους περισσότερους.

 

    Η οικονομική κρίση, η πανδημία, η εργασιακή επισφάλεια και η πολιτισμική στροφή προς την ατομικότητα έχουν δημιουργήσει ένα περιβάλλον όπου η σιωπή δεν είναι επιλογή, αλλά συνέπεια. Οι άνθρωποι δεν μιλούν γιατί δεν έχουν σε ποιον να μιλήσουν. Δεν ζητούν βοήθεια γιατί δεν πιστεύουν ότι θα βρουν ανταπόκριση.

 

   Κι όμως, η λύση δεν είναι μακριά. Βρίσκεται στην ενίσχυση των κοινοτήτων, στην επανασύνδεση των ανθρώπων, στην επένδυση σε δομές φροντίδας και στην αποδοχή της ψυχικής υγείας ως θεμελιώδους δικαιώματος. 

 

 Η Ελλάδα χρειάζεται να ακούσει τη σιωπή της και να την μετατρέψει σε διάλογο.

 

 

Ίσως το πιο επαναστατικό πράγμα σήμερα να είναι να ρωτήσεις κάποιον: «Πώς είσαι;» και να περιμένεις πραγματικά να ακούσεις την απάντηση.

 

    Η σιωπή δεν είναι αδυναμία. Είναι ένδειξη ότι κάτι λείπει, κάτι πονάει, κάτι ζητά να ειπωθεί. Αν η μοναξιά είναι η νέα πανδημία, τότε η ενσυναίσθηση είναι το αντίδοτο. Η Ελλάδα δεν χρειάζεται μόνο πολιτικές για την ψυχική υγεία — χρειάζεται μια νέα κουλτούρα φροντίδας, όπου η ανθρώπινη επαφή δεν είναι πολυτέλεια αλλά προτεραιότητα. 

  Γιατί στο τέλος, η πιο βαθιά επανάσταση δεν γίνεται στους δρόμους, αλλά στις καρδιές που ξαναμαθαίνουν να συνδέονται.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Μείνετε μπροστά στις εξελίξεις — κάντε Like στο Facebook

 

 

 

 

 

 

  Από το newsroom 

  της Σοφίας Παπανδρέου

     -Posted by Anexartitos.Ta.Neα

 

Αν θέλετε να μαθαίνετε παράλληλα όσα σημαντικά διαδραματίζονται στα ελληνικά και ξένα media κάντε like στην σελίδα στο Facebook πατώντας εδώ.click here  

 

 
 Δημοσίευση σχολίου  

 

.Τα σχόλια υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. 

 
. Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του.

. Αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές. 

 
. Συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια και greeklish αφαιρούνται όπου εντοπίζονται.

. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές και μόνον αυτούς.

. Η ταυτότητα των σχολιαστών είναι γνωστή μόνο στην Google.

. Όποιος θίγεται μπορεί να επικοινωνεί στο email μας.

. Περισσότερα στους όρους χρήσης.

 

        . Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας.