Πρωτοφανής καταδίκη για σύνθημα σε τοίχο: Όταν η πολιτική δράση ποινικοποιείται

 

   Σοκ και προβληματισμό προκαλεί η απόφαση του δικαστηρίου να καταδικάσει σε 14 μήνες φυλάκιση χωρίς αναστολή έναν αναρχικό φοιτητή, με εξαγοράσιμη ποινή, για συμμετοχή σε δράση αλληλεγγύης προς την Παλαιστίνη...

 

 Η υπόθεση, που ξεκίνησε τον Μάιο του 2024, φέρνει στο προσκήνιο ζητήματα ελευθερίας έκφρασης, πολιτικής καταστολής και του ρόλου των πανεπιστημίων ως χώρων πολιτικής ζύμωσης.

 

 Το χρονικό της υπόθεσης

Η δράση πραγματοποιήθηκε στις 29 Μαΐου 2024, όταν φοιτητές παρενέβησαν στο ΕΜΠ με συνθήματα υπέρ της Παλαιστίνης και κατά της συνεργασίας του ιδρύματος με την Intracom Defense. Την επόμενη ημέρα, ο φοιτητής Ζ.Μ. συνελήφθη κάτω από το σπίτι του, με κατηγορίες για φθορά ξένης ιδιοκτησίας και απείθεια.

Τα μοναδικά στοιχεία της δικογραφίας ήταν τέσσερις θολές φωτογραφίες από κινητό τηλέφωνο, τραβηγμένες από τον κοσμήτορα της σχολής ΗΜΜΥ, Παναγιώτη Τσανάκα.

 

Στις εικόνες φαίνονται δύο άτομα με καλυμμένα χαρακτηριστικά να γράφουν συνθήματα με σπρέι.

 

 Η απόφαση και οι αντιδράσεις

   Η καταδίκη του Ζ.Μ. σε 14 μήνες χωρίς αναστολή, με εξαγορά στα 10 ευρώ/ημέρα, θεωρείται από την Πρωτοβουλία Αναρχικών Φοιτητών/τριών Αθήνας ως «πρωτοφανής» και «πολιτικά στοχευμένη». Κατά τη διάρκεια της δίκης, η έδρα φέρεται να απέρριψε κάθε προσπάθεια υπεράσπισης να αναδείξει την πολιτική διάσταση της υπόθεσης, με φράσεις όπως «μη μου μιλάτε εδώ μέσα για πολιτική».

Η Πρωτοβουλία καταγγέλλει ότι η δίκη εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο καταστολής της πολιτικής δράσης στα πανεπιστήμια, ειδικά μετά τη θεσμοθέτηση των ιδιωτικών πανεπιστημίων το 2024 και την αποδυνάμωση του πανεπιστημιακού ασύλου.

 

 Η διεθνής διάσταση της δράσης

  Η παρέμβαση των φοιτητών εντάχθηκε στο διεθνές κύμα αλληλεγγύης προς την Παλαιστίνη, που ξεκίνησε από αμερικανικά πανεπιστήμια και εξαπλώθηκε παγκοσμίως. Στόχος ήταν η απομόνωση του κράτους του Ισραήλ και η διακοπή συνεργασιών με ισραηλινές εταιρείες, όπως η Intracom Defense.

Οι φοιτητές υποστηρίζουν ότι η παιδεία πρέπει να παραμένει κοινωνικό αγαθό, ανεξάρτητο από κρατικές και επιχειρηματικές επιταγές, και ότι το πανεπιστήμιο οφείλει να είναι χώρος πολιτικής έκφρασης και αγώνα.

 

 Το πανεπιστήμιο ως πεδίο σύγκρουσης

   Η υπόθεση αναδεικνύει την ένταση μεταξύ του κράτους και των φοιτητικών κινημάτων, με το πανεπιστήμιο να μετατρέπεται από χώρο ελεύθερης σκέψης σε πεδίο ελέγχου και πειθαρχίας. 

  Η καταδίκη για ένα σύνθημα στον τοίχο εγείρει ερωτήματα για την αναλογικότητα της ποινής, την ελευθερία έκφρασης και την ποινικοποίηση της πολιτικής δράσης.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Μείνετε μπροστά στις εξελίξεις — κάντε Like στο Facebook

 

 

 

 

 

 

  Από το newsroom 

  Γράφει η Πηνελόπη Μπουρινέζου

     -Posted by Anexartitos.Ta.Neα

 

Αν θέλετε να μαθαίνετε παράλληλα όσα σημαντικά διαδραματίζονται στα ελληνικά και ξένα media κάντε like στην σελίδα στο Facebook πατώντας εδώ.click here  

 

 
 Δημοσίευση σχολίου  

 

.Τα σχόλια υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. 

 
. Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του.

. Αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές. 

 
. Συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια και greeklish αφαιρούνται όπου εντοπίζονται.

. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές και μόνον αυτούς.

. Η ταυτότητα των σχολιαστών είναι γνωστή μόνο στην Google.

. Όποιος θίγεται μπορεί να επικοινωνεί στο email μας.

. Περισσότερα στους όρους χρήσης.

 

        . Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας.