Ως γνωστόν, στην Ελλάδα έχουμε λύσει τα προβλήματά μας. Και για τον
λόγο αυτό έχουμε χρόνο για να ασχολούμαστε με τα προβλήματα των άλλων.
Παλαιότερα, τα σοβαρά θέματα τα συζητούσαν οι πολίτες στα καφενεία, και
λόγω αυτού, χρησιμοποιούμε και φράσεις ανάλογες για να...δηλώσουμε ότι στερούνται σοβαρότητας οι «καφενειακές συζητήσεις».
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Τον τελευταίο καιρό τα κοινωνικά δίκτυα αντικατέστησαν τα καφενεία. Ο καθένας λέει και γράφει ότι του κατεβάσει ο τρικυμισμένος του εγκέφαλος, χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι σε αντίθεση με τις συζητήσεις του καφενέ, στο Διαδίκτυο όσα λέγονται μένουν και κυνηγούν όσους τα γράφουν.
Το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Καταλονίας, δεν χώρισε μόνο τους Ισπανούς και τους Καταλανούς, αλλά και τον …ελληνικό λαό. Γίναμε μάρτυρες και αλληλοκατηγοριών μεταξύ των εθνικιστών και των νεοφιλελεύθερων, οι οποίοι φαντάζομαι δεν καταλαβαίνουν, δεν μπορούν καν να αντιληφθούν ότι η ανεξαρτησία της Καταλονίας, μπορεί να δημιουργήσει και προηγούμενο για άλλες περιοχές του κόσμου.
Και δεν αναφέρομαι στη Σκωτία, που αναμένεται να ξαναπροσπαθήσει κάποια στιγμή, αλλά και άλλες περιοχές του πλανήτη, οι λαοί των οποίων απαιτούν να έχουν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. Βέβαια, άλλο η αυτοδιάθεση, άλλα το Σύνταγμα μίας χώρας.
Ως Έλληνες έχουμε ανοικτή την πληγή του Κυπριακού, όπου οι Τούρκοι αναζητούν την ευκαιρία για να ανακηρύξουν ανεξάρτητο τουρκικό κράτος, το οποίο βεβαίως δεν θα αναγνωρίσει καμία άλλη χώρα εκτός της Τουρκίας. Και επίσης σοβαρή είναι και η υπόθεση της Θράκης, όπου το επίσημο κράτος της Τουρκίας μαγειρεύει το επόμενο βήμα. Στόχος τους είναι να καταστούν πλειοψηφία οι μουσουλμάνοι. Αν είμαστε σοβαροί δεν θα συμβεί ποτέ.
Η Κύπρος και η Θράκη, αλλά και άλλες περιοχές του πλανήτη, θα δεινοπαθήσουν εάν η Καταλονία επιτύχει τον σκοπό της και κερδίσει την ανεξαρτησία της. Διότι, ειδικά η Ευρώπη θα ζει με αυτό το «προηγούμενο» της Ισπανίας και θα αναγκαστεί να καταφύγει σε αντιδημοκρατικές συμπεριφορές, όπως αυτές που είδαμε την περασμένη Κυριακή στη Βαρκελώνη και άλλες πόλεις της Καταλονίας, για να διατηρήσει τη συνοχή της. Στην ουσία θα έχει υπονομεύσει τον εαυτό της.
Ξεκινώντας από την Κύπρο και μετά την κατάρρευση των συνομιλιών στο Κρανς Μοντανά με ευθύνη της Τουρκίας, οι πάντες γνωρίζουν ότι ο Ταγίπ Ερντογάν και οι κλικαδόροι του στα κατεχόμενα έχουν θέσει σε ισχύ το σχέδιο Β’ που περιλαμβάνει και την απόσχιση, ίσως και την ένωση των κατεχομένων εδαφών από την Τουρκία. Το μόνο που τους σταματά και δέχονται συνεχείς ήττες, είναι η ισχύς του κυπριακού κράτους και το γεγονός ότι η Κυπριακή Δημοκρατία είναι δυνατή και μπορεί να αντιμετωπίσει ακόμα και στρατιωτικούς κινδύνους.
Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε πρώτα εμείς, και μετά οι ξένοι, ότι πρέπει να μην δίνουμε όπλα στην Τουρκία, αν και δεν υπολογίζει και κανένα. Όμως, εάν είμαστε εμείς ενωμένοι, οι Τούρκοι θα αποτύχουν.
Οπότε, όσο και να συμπάσχουμε με τους Καταλανούς -και μακάρι να υλοποιήσουν τα όνειρα τους με ειρηνικό τρόπο- δεν μπορούμε σαν Ελλάδα και Κύπρος να τους υποστηρίξουμε. Είναι σαν να βγάζουμε τα μάτια μας.
Προσωπικά με φοβίζει η συμπεριφορά του Ταγίπ Ερντογάν στη Θράκη, όχι επειδή είμαι γνώστης κάποιων τουρκικών σχεδιασμών, αλλά επειδή έχω μελετήσει την Τουρκία και τους σημερινούς ηγέτες της. Έχουν στόχους, οι οποίοι θα αποτύχουν εάν όλα τα ελληνικά κόμματα συμφωνήσουν σε μία κοινή εθνική γραμμή.
Χωρίς καμία αμφιβολία, οι μουσουλμάνοι της Θράκης είναι Έλληνες πολίτες και έχουν τα ίδια δικαιώματα που απολαμβάνει το 99,5% του ελληνικού λαού. Κάθε σκέψη για δημιουργία προβλημάτων πρέπει να εγκαταλειφθεί από τους ηγέτες των μουσουλμάνων, που είναι έμμισθα όργανα της Άγκυρας.
Οι ελληνικές αρχές λένε ελάχιστα από τα πολλά που γνωρίζουν για τις δραστηριότητες των Τούρκων πρακτόρων. Παιχνίδια με την εθνική κυριαρχία δεν παίζει κανένας. Οι ηγέτες των μουσουλμάνων πρέπει να σέβονται το Σύνταγμα της Ελλάδας, η οποία είναι χώρα απόλυτα δημοκρατική. Εάν δεν τους αρέσει, η Τουρκία, ένα κράτος ακραία ισλαμικό και αυταρχικό, είναι λίγα μίλια μακριά τους. Μπορούν να πάνε και να ζήσουν εκεί.
Στην Ελλάδα, για όλα τα θέματα, μας κυριαρχεί ο θυμός. Είναι κάτι που καταλαβαίνω, είναι θέμα χαρακτήρα ίσως. Όμως, τα δικά μας προβλήματα δεν μπορούμε να τα λύσουμε… Θα λύσουμε των άλλων;
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το θέμα του κουρδικού δημοψηφίσματος είναι μία άλλη εντελώς διαφορετική υπόθεση. Εδώ μιλούμε για 40 και πλέον εκατομμύρια Κούρδους (στο Ιράκ, στο Ιράν, στην Τουρκία και τη Συρία) που θα κερδίσουν την ανεξαρτησία τους, διότι την αγόρασαν με το αίμα τους.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Οπωσδήποτε, η συμπεριφορά των αστυνομικών που έστειλε στην Καταλωνία ο Ραχόι, δεν ήταν μόνο απαράδεκτη, αλλά άγγιξε και τα όρια του αυταρχισμού. Η Ισπανία φάνηκε πολύ τυχερή την Κυριακή. Έχετε φανταστεί εάν σκοτωνόταν ένας άνθρωπος, ως αποτέλεσμα της κρατικής βίας, τι θα συνέβαινε το επόμενο λεπτό;
Πηγή: mignatiou.com, hellasforce.com Posted by Anexartitos.Ta.Neα
Αν θέλετε να μαθαίνετε παράλληλα όσα σημαντικά διαδραματίζονται στα ελληνικά και ξένα media κάντε like στην σελίδα στο Facebook πατώντας εδώ.click here
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου