Ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπίσουμε αυτόν τον κολοσσιαίο, αδίστακτο μηχανισμό είναι να τον καταστήσουμε γνωστό σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους...
Συντονισμός: Στο 1ο μέρος αυτού του ρεπορτάζ, ανέλυσα τα γεγονότα που οδήγησαν στην παγκόσμια αντίδραση κατά του κορωνοϊού, συμπεριλαμβανομένης της ανάδυσης του «πολέμου κατά της βιολογικής τρομοκρατίας» και της επέκτασης των παγκόσμιων συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
Μέσω της ανάλυσής μου αυτών των τάσεων, απέδειξα ότι η ιστορία με τον κορωνοϊό δεν ήταν απλώς προβλέψιμη, αλλά πιθανώς αναπόφευκτη, και ότι εάν δεν είχε πυροδοτηθεί από τον ιό SARS-CoV-2 στην Κίνα, θα είχε ξεκινήσει από κάπου αλλού. Όπως και να είχε, η παγκόσμια ανταπόκριση θα ήταν η ίδια.
Ακολουθεί μια λεπτομερής περιγραφή και ανάλυση αυτής της ανταπόκρισης.
Η παγκόσμια αντίδραση στην Covid και τα επακόλουθά της
Όταν ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) κήρυξε μια παγκόσμια πανδημία Covid-19 στις 11 Μαρτίου 2020, η παγκόσμια σύμπραξη δημόσιου-ιδιωτικού τομέα βιολογικής άμυνας (GPPP) και οι συνεργάτες της – και το πιο σημαντικό: το βιομηχανικό σύμπλεγμα λογοκρισίας και προπαγάνδας, το οποίο αναφέρω ως σύμπλεγμα psy-op / επιχειρήσεων ψυχoλογικού πολέμου – ήδη προετοίμαζε για αρκετούς μήνες (το λιγότερο) το πώς θα εκτυλισσόταν η αντίδραση.
Προκειμένου να καταδείξω το πώς συντονίστηκε κεντρικά η αντίδραση στον κορωνοϊό, θα παράσχω μια επισκόπηση του πώς αυτή έλαβε χώρα σε διαφορετικά κράτη και του πόσο σχεδόν πανομοιότυπη ήταν η αντίδραση κάθε κράτους (βλ. χρονοδιάγραμμα παρακάτω). Στη συνέχεια θα εμβαθύνω στους πραγματικούς στόχους και τις στρατηγικές των σχεδιαστών κατά της πανδημίας (sic) και θα δείξω το πώς εφαρμόστηκαν σε παγκόσμια κλίμακα.
Πώς εκτυλίχθηκε η αντίδραση σε κάθε κράτος
Δείτε πώς υλοποιήθηκε η στρατηγική της βιολογικής άμυνας για την παγκόσμια αντιμετώπιση του κορωνοϊού στις περισσότερες χώρες:.
Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2020 : Οι φορείς της δημόσιας υγείας φαίνεται να είναι υπεύθυνοι για την αντιμετώπιση του ξεσπάσματος του ιού. Η αντιμετώπιση περιορίζεται κυρίως στην Κίνα, επομένως δεν υπάρχει εκτεταμένος πανικός. Το σχέδιο της δημόσιας υγείας είναι το ίδιο όπως πάντα: Να παρακολουθείτε τις τοπικές συσσωματώσεις (clusters) σοβαρών ασθενειών που απαιτούν θεραπεία και να είστε έτοιμοι να αυξήσετε τη χωρητικότητα των νοσοκομείων, εάν χρειαστεί. Οι οδηγίες είναι να πλένετε συχνά τα χέρια σας και να μείνετε σπίτι εάν είστε άρρωστοι.
Τέλος Φεβρουαρίου – μέσα Μαρτίου 2020 : Τα μέσα ενημέρωσης μεταστρέφονται, από το να επικρίνουν τα δρακόντεια, αντιδημοκρατικά lockdown της Κίνας στο να τα επαινούν. Τεράστια αύξηση της προπαγάνδας με σκοπό την δημιουργία πανικού και στην έκκληση του κοινού να παίξει ενεργό ρόλο στην «ισοπέδωση της καμπύλης» φορώντας μάσκες και ασκώντας την «κοινωνική αποστασιοποίηση».
Μέσα Μαρτίου – μέσα Μαΐου 2020 : Κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης, που προορίζεται για περιόδους πολέμου/τρομοκρατίας παντού, ακόμη και όπου δεν υπάρχουν κρούσματα covid. Χωρίς να ενημερωθεί ο πληθυσμός, η αντίδραση στην ασθένεια μεταφέρεται επίσημα από τις υπηρεσίες δημόσιας υγείας, σε φορείς των οποίων ηγούνται ο στρατός κι οι μυστικές υπηρεσίες (US Task Force, Κέντρο Βιολογικής Ασφάλειας του Ηνωμένου Βασιλείου, μεταξύ άλλων) που λειτουργούν σε μεγάλο βαθμό κρυφίως. (Πριν από τα μέσα Μαρτίου, αυτοί οι φορείς ήταν ήδη αρμόδιοι, στα παρασκήνια.) Οι υπηρεσίες της δημόσιας υγείας μεταλλάσσονται από το παραδοσιακό σχέδιο της δημόσιας υγείας, στην αδιάκοπη προπαγάνδα υπέρ των «lockdown μέχρι να βγουν τα εμβόλια».
Τέλος 2020 – Τέλος 2022 : Οι πληθυσμοί κουράζονται από τα μέτρα καραντίνας, αλλά νέα κύματα προπαγάνδας πανικού που επικεντρώνονται σε «κρούσματα» και «μεταλλάξεις» οδηγούν σε επαναλαμβανόμενα lockdown και σε μια απελπισμένη επιθυμία για εμβόλια, ακολουθούμενα από λατρευτική αγκαλιά των υποχρεωτικών ενέσεων, την άρνηση να εξεταστεί οποιοδήποτε στοιχείο που έρχεται σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς για «ασφαλή και αποτελεσματικά» σκευάσματα, και τον βάναυσο εξοστρακισμό των σκεπτικιστών. Το κοινό αποδέχεται την ανάγκη για επαναλαμβανόμενες, ατελείωτα ενισχυτικές δόσεις – σε αντίθεση με όλα όσα είχαν ειπωθεί αρχικά.
Τέλος 2022 – σήμερα : Οι κυβερνητικές
επιτροπές ξοδεύουν πολλούς μήνες και πολλά εκατομμύρια, εξετάζοντας τις
αντιδράσεις των χωρών τους στην πανδημία. Κάθε επιτροπή σχεδόν σε κάθε
χώρα διαπιστώνει ότι οι υπηρεσίες της δημόσιας υγείας υπήρξαν θλιβερά
ανεπαρκείς, ότι η ανταπόκριση της δημόσιας υγείας τον
Ιανουάριο-Φεβρουάριο ήταν καταστροφικά άστοχη και ότι το σχέδιο για
μαζικό εγκλεισμό έως τον εμβολιασμό θα έπρεπε να είχε εφαρμοστεί αμέσως
μόλις ανακαλύφθηκαν τα πρώτα κρούσματα στην Κίνα. Συνιστώνται πλέον τα
εμβόλια κατά του Covid μαζί με τα εμβόλια για την εποχική γρίπη. Η
πλατφόρμα mRNA θεωρείται ως μια αδιαμφισβήτητη επιτυχία και δοκιμασμένη
έναντι δεκάδων ασθενειών και παθογόνων οργανισμών. Οι αναφορές για
τραυματισμούς και θανάτους αγνοούνται, συγκαλύπτονται και λογοκρίνονται
από κάθε κυβέρνηση στον κόσμο.
Η ομοιομορφία αυτού του χρονοδιαγράμματος σε δεκάδες χώρες υποδηλώνει έντονα τον κεντρικό συντονισμό από την παγκόσμια σύμπραξη δημόσιου-ιδιωτικού τομέα στον τομέα της βιολογικής άμυνας (GPPP). Ο τρόπος με τον οποίο το χρονοδιάγραμμα παρακολουθεί τους στόχους και τις στρατηγικές της σύμπραξης GPPP ενισχύει περαιτέρω την υπόθεση της κεντρικά σχεδιασμένης αντίδρασης.
Πανδημικοί στόχοι: Διατήρηση και ανάπτυξη της σύμπραξης ιδιωτικού & δημόσιου τομέα στο πεδίο της βιολογικής άμυνας (GPPP)
Ο πρωταρχικός στόχος της αντιμετώπισης της πανδημίας, όπως συζητήθηκε στο 1ο μέρος αυτού του άρθρου, ήταν να διατηρηθεί και να επεκταθεί η αρμοδιότητα της σύμπραξης τύπου GPPP για τη βιολογική άμυνα – συμπεριλαμβανομένων όλων των δημόσιων και ιδιωτικών συστατικών της στοιχείων, που εκτείνονται σε όλο τον κόσμο. Δύο συγκεκριμένοι επιμέρους στόχοι ήταν: 1) να κυκλοφορήσει στην παγκόσμια αγορά το πολυσυζητημένο «οικουμενικό» εμβόλιο – συγκεκριμένα η πλατφόρμα mRNA – και 2) να αναπτυχθούν τα παγκόσμια συστήματα επιτήρησης, συμπεριλαμβανομένων των ψηφιακών ταυτοτήτων (που ορίζονται στο πλαίσιο της βιολογικής άμυνας σαν «εμβολιαστικά διαβατήρια») που βασίζονται στις νέες δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης.
Πανδημική στρατηγική: Κλείδωμα-μέχρι-το-εμβόλιο
Η στρατηγική αντιμετώπισης της πανδημίας αντικατόπτριζε τον, διπλής χρήσης, χαρακτήρα του εγχειρήματος της πανδημικής ετοιμότητας και της ετοιμότητας της βιοασφάλειας: ήταν μια αντίδραση της βιολογικής άμυνας, η οποία αντιμετώπιζε ολόκληρο τον κόσμο σαν μια ζώνη βιολογικού πολέμου, αλλά παρουσιάστηκε στο κοινό ως μια επιδημιολογικά και επιστημονικά τεκμηριωμένη απόκριση της δημόσιας υγείας.
Εάν η απόκριση στην Covid βασιζόταν πραγματικά στη δημόσια υγεία, η GPPP για τη βιολογική άμυνα θα είχε παραληφθεί, ως επί το πλείστον. Οι άνθρωποι θα μπορούσαν να κρίνουν μόνοι τους τη σχετική απειλή του ιού, οι περισσότεροι θα αρρώσταιναν και θα ανάρρωναν, οι γιατροί θα δοκίμαζαν διάφορες διαθέσιμες θεραπείες με διαφορετικούς βαθμούς αποτελεσματικότητας μέχρι να γίνουν διαθέσιμα τα εμβόλια και όταν εμφανίζονταν τα εμβόλια, κανείς δεν θα ενδιαφερόταν να τα κάνει. Αυτό είχε συμβεί στο παρελθόν, με το ξέσπασμα του H1N1 το 2009, όταν παραγγέλθηκαν, πληρώθηκαν, παρασκευάστηκαν και απορρίφθηκαν εκατομμύρια εμβόλια. Ήταν μια μελέτη περίπτωσης (case study) για το αντίθετο από αυτό που ήθελε να πετύχει το σύμπλεγμα της βιοασφάλειας.
Για να αποφευχθεί αυτή τη φορά μια παρόμοια μη καταστροφή, η GPPP για τη βιοασφάλεια υιοθέτησε την απόκριση «καραντίνα-μέχρι-τα-αντίμετρα» από το εγχειρίδιο της βιοασφάλειας. Αν και προοριζόταν για μια σχετικά μικρή γεωγραφική περιοχή και για το σύντομο χρονικό διάστημα που απαιτείται για την απόκριση σε μια βιολογική τρομοκρατική επίθεση, αυτή η προσέγγιση σε παγκόσμια κλίμακα ήταν η πιο πιθανή να επιτύχει τους στόχους της GPPP. Αυτό σήμαινε ότι έπρεπε να κρατηθούν δισεκατομμύρια άνθρωποι σε κατάσταση πανικού και σχετικής απομόνωσης για πολλούς μήνες, εν αναμονή της μοναδικής επιτρεπόμενης λύσης: των εμβολίων.
( Σημείωση: Χρησιμοποιώ τη λέξη «εμβόλια» επειδή έτσι ονομάζονται συνήθως αυτά τα προϊόντα. Ωστόσο, τα εμβόλια mRNA για την Covid είναι μια εντελώς διαφορετική κατηγορία θεραπείας από οποιαδήποτε παραδοσιακά εμβόλια που χρησιμοποιήθηκαν στην ιστορία της ιατρικής. [αναφ.] )
Υπήρχαν τρία σημαντικά εμπόδια στην αρχή της πανδημίας για να πειστούν όλοι ότι τα lockdown-μέχρι-το-εμβόλιο ήταν η σωστή πορεία δράσης:
- Το σχέδιο θα μπορούσε να προκαλέσει τεράστιες παράπλευρες απώλειες από άποψη οικονομικής, εκπαιδευτικής, ψυχολογικής και κοινωνικής καταστροφής, η οποία θα μπορούσε να κάνει τους ηγέτες της πολιτικής και της δημόσιας υγείας να διστάζουν.
- Ο ίδιος ο ιός ήταν δυνητικά επικίνδυνος κυρίως για τους ηλικιωμένους και τους ευπαθείς και θα μπορούσε να είχε αντιμετωπιστεί χρησιμοποιώντας παραδοσιακά μέτρα δημόσιας υγείας.
- Οι επαγγελματίες επιδημιολόγοι, οι λοιμωξιολόγοι και οι πανδημικοί σχεδιαστές (εκτός της βιολογικής άμυνας) θα αναγνώριζαν αυτά τα προφανή γεγονότα και θα έλεγαν στο κοινό ότι αυτό δεν ήταν, στην πραγματικότητα, ένα αποδεκτό – ή με οποιονδήποτε τρόπο έγκυρο – σχέδιο δημόσιας υγείας.
Ένα τέταρτο εμπόδιο προέκυψε μετά την κυκλοφορία του θαυματουργού αντίμετρου που δεν ανταποκρίθηκε στις πολύκροτες υποσχέσεις του:
- Η πλατφόρμα mRNA δεν λειτούργησε. Τα προϊόντα mRNA δεν εμπόδισαν τη μόλυνση ή τη μετάδοση. Δεν είχαν κανένα άλλο αναγνωρίσιμο όφελος. Προκάλεσαν πολλούς τραυματισμούς και θανάτους.
Αυτά τα εμπόδια θα ήταν ανυπέρβλητα, αν δεν υπήρχε το τεράστιο, παγκόσμιο δίκτυο της σύμπραξης GPPP για τη βιολογική άμυνα – και η εξάρτησή του από την παγκόσμια ισχύ του συμπλέγματος των επιχειρήσεων ψυχολογικού πολέμου (psy-ops). Με τους εκπροσώπους του σε κάθε κυβερνητικό τμήμα αντιτρομοκρατίας, στρατού, μυστικών υπηρεσιών και τους βαθείς δεσμούς του με το παγκόσμιο δίκτυο της δημόσιας υγείας, το σύμπλεγμα της βιοασφάλειας διέδωσε το σχέδιο «καραντίνα μέχρι τον εμβολιασμό» στα κορυφαία κλιμάκια των κυβερνήσεων ανά τον κόσμο. Το σύμπλεγμα των psy-op, μέσω των δικτύων του σε στρατό, μυστικές υπηρεσίες, ακαδημαϊκούς, μη κερδοσκοπικές εταιρείες, τόσο στα ραδιοτηλεοπτικά όσο και στα διαδικτυακά μέσα, έλεγξε το αφήγημα.
Να πώς έπεισαν τους πάντες ότι τα lockdown μέχρι το εμβόλιο ήταν ο μοναδικός δρόμος. Μέρος αυτών των ενεργειών συνέβη στα παρασκήνια, επομένως αυτό το κομμάτι της ιστορίας αντιπροσωπεύει την καλύτερη εικασία μου ως προς το τι ακριβώς συνέβη:
- Πρώτον, οι ηγέτες του κόσμου έπρεπε να πειστούν ότι η καταστροφή των οικονομιών τους και ο αυστηρός περιορισμός των ελευθεριών ολόκληρου του πληθυσμού τους ήταν απαραίτητη. Πιστεύω ότι οι ηγέτες της βιοασφάλειας και οι συνεργάτες τους σε παγκόσμιους οργανισμούς δημόσιας υγείας, κυρίως του ΟΗΕ/ΠΟΥ, είπαν στους πολιτικούς ηγέτες του κόσμου ότι ο ιός ήταν ένα κατασκευασμένο, δυνητικό βιολογικό όπλο που διέρρευσε από ένα εργαστήριο. Είπαν ότι αποτελούσε μια τέτοια υπαρξιακή απειλή για την ανθρωπότητα – όπως αν ραντίζατε με άνθρακα σε ολόκληρο τον κόσμο – που ήταν απαραίτητη μια άνευ προηγουμένου αντίδραση βιολογικού πολέμου. Δημιούργησαν τρομακτικά μοντέλα βασισμένα σε χονδροειδώς υπερβολικές εκτιμήσεις των απειλών που έδειχναν εκατομμύρια θανάτους αν δεν λαμβάνονταν δρακόντεια μέτρα αντιμετώπισης. Ουδέν κακόν αμιγές καλού: εφόσον εξαλείφονταν τα ρυθμιστικά εμπόδια και η χρηματοδότηση διοχετευόταν ελεύθερα, θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένα αντίμετρο που θα έσωζε τον κόσμο όχι μόνο από το συγκεκριμένο, αλλά ενδεχομένως από όλα τα θανατηφόρα παθογόνα.
- Σε κάθε χώρα, πολιτικοί ηγέτες και επικεφαλής της δημόσιας υγείας είπαν σε κατώτερους αξιωματούχους δημόσιας υγείας και στο κοινό –με την τεράστια ισχύ του συμπλέγματος psy-op να τους υποστηρίζει– ότι αυτό σίγουρα δεν ήταν ένα βιολογικό όπλο, αλλά ήταν ένας ιός που εμφανίστηκε στη φύση, ένα είδος ιού που δεν είχε υπάρξει ποτέ ξανά. Και επειδή αποτελούσε μια τέτοια υπαρξιακή απειλή, ήταν απαραίτητες οι πολεμικής κλίμακας προσπάθειες για την καταπολέμησή της. Ωστόσο, αυτές οι προσπάθειες ήταν, φυσικά, μέρος ενός ευρέως αποδεκτού σχεδίου πανδημικής ετοιμότητας της δημόσιας υγείας.
- Μέσω του ελέγχου της χρηματοδότησης της έρευνας, των ιατρικών περιοδικών, των ιατρικών ενώσεων και των δεκάδων χιλιάδων συνδεδεμένων επαγγελματιών με τον ιατρικό χώρο, η σύμπραξη GPPP της βιοασφάλειας πλημμύρισε τον κόσμο με άρθρα, συνεντεύξεις και οδηγίες που υποστήριζαν το αφήγημα ότι τα lockdown-μέχρι-το-εμβόλιο δεν ήταν απλώς ένα έγκυρο σχέδιο δημόσιας υγείας, αλλά το μόνο «ανθρώπινο». Οποιοσδήποτε διαφωνούσε λεγόταν ότι θέτει εκατομμύρια ζωές σε κίνδυνο και επομένως άξιζε τον επαγγελματικό εξοστρακισμό: απώλεια χρηματοδότησης, κύρους και απασχόλησης. Όσοι επαγγελματίες μίλησαν δέχθηκαν μια βάναυση επίθεση, φιμώθηκαν και τιμωρήθηκαν. Αυτός ο έλεγχος του αφηγήματος και ο εκφοβισμός των διαφωνούντων επαγγελματιών υγείας συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
- Τα εμβόλια mRNA θεωρήθηκαν a priori «ασφαλή και αποτελεσματικά» και ξεκίνησε μια προπαγανδιστική εκστρατεία, ίσως η μεγαλύτερη στην ιστορία του κόσμου, για να διασφαλίσει ότι μεγάλα τμήματα του παγκόσμιου πληθυσμού θα πίστευαν αυτό το εκπεμπόμενο μήνυμα. Αυτή η εκστρατεία είναι επίσης σε εξέλιξη.
Τέλος, υπήρχε μια πρωταρχική απαίτηση για να συμμορφωθούν οι πληθυσμοί σχεδόν κάθε χώρας στον κόσμο με το βάναυσο σχέδιο της καραντίνας μέχρι τον εμβολιασμό: ακατάπαυστος, αμείωτος πανικός.
Υποκίνηση πανικού με ψέματα και δήθεν μέτρα δημόσιας υγείας
Είναι καλά τεκμηριωμένο ότι τα άτομα που βρίσκονται σε κατάσταση φόβου θα πιστέψουν ισχυρισμούς και θα υποκύψουν σε θεραπείες, που δεν θα δέχονταν ποτέ υπό άλλες συνθήκες. Η διαρκής καταπάτηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων όπως η ελευθερία του λόγου, η ελευθερία του συνέρχεσθαι, η σωματική αυτονομία, η ελευθερία του θρησκεύεσθαι, η ελευθερία μετακίνησης κ.λπ. μπορεί να λειτουργήσει μόνο εάν ολόκληροι πληθυσμοί είναι τρομοκρατημένοι –κυριολεκτικά– μέχρι παραφροσύνης.
Ο πανικός κατά τη διάρκεια της covid επιτεύχθηκε, διατηρήθηκε και παρατάθηκε μέχρι την κυκλοφορία του εμβολίου, μέσω της αδυσώπητης εκστρατείας προπαγάνδας και λογοκρισίας που ενορχηστρώθηκε από το σύμπλεγμα psy-op για λογαριασμό της σύμπραξης GPPP για τη βιοασφάλεια.
Ψέματα για να υποδαυλίσουν τον πανικό
Τα παρακάτω είναι τα ψέματα που διαδόθηκαν από το σύμπλεγμα της διενέργειας επιχειρήσεων ψυχολογικού πολέμου, για να τρομάξουν τους πληθυσμούς ανά τον κόσμο ως προς τη συμμόρφωση με το σχέδιο απόκρισης του «lockdown μέχρι το εμβόλιο». Είναι εξαιρετικά σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι τον Μάρτιο του 2020 όλα αυτά ήταν γνωστά ως ψευδή, βάσει επιστημονικών στοιχείων και ιατρικών ερευνών και δημοσιεύσεων:
- Οι πάντες είναι εξίσου ευάλωτοι: ο ιός σκοτώνει μικρούς και μεγάλους, υγιείς και άρρωστους αδιακρίτως.
- Όλοι όσοι «βγαίνουν θετικοί» είναι εξίσου μεταδοτικοί, ακόμη και χωρίς συμπτώματα, επομένως όλοι πρέπει να αντιμετωπίζονται ως απειλή.
- Δεν μπορεί να επιτευχθεί καμία φυσική ανοσία: ακόμα κι αν αρρωστήσετε από τον ιό και αναρρώσετε, δεν θα έχετε προστασία από μελλοντική νόσηση.
- Η ανοσία της αγέλης είναι μια ανήθικη «στρατηγική» για τον τερματισμό των πανδημιών.
- Δεν υπάρχουν διαθέσιμες θεραπείες που μπορούν να δοκιμάσουν οι γιατροί για να μειώσουν τον κίνδυνο σοβαρής ασθένειας ή θανάτου.
- Ο κορωνοϊός έχει ξεχωριστά μακροχρόνιες και εξουθενωτικές
συνέπειες, που μπορεί να εμφανιστούν ακόμη και αν έχετε ήπια συμπτώματα
και μπορεί να εμφανιστούν ξαφνικά, μήνες ή χρόνια μετά τη μόλυνση.
[Σημείωση: αυτό δεν ήταν γνωστό εάν ήταν αληθές ή ψευδές τον Μάρτιο του 2020, επειδή δεν είχε περάσει αρκετός χρόνος για να ελεγχθεί καν αυτός ο ισχυρισμός. Αλλά ήταν αντίθετο με όλα όσα γνωρίζουμε για τα επακόλουθα των ιογενών λοιμώξεων.] - Τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης θα καταρρεύσουν εντελώς εάν ο ιός αφεθεί να πάρει τη φυσική του πορεία.
- Μόνο τα εμβόλια μπορούν να τερματίσουν την πανδημία.
Η πίστη σε αυτά τα ψέματα έκανε το σχέδιο «lockdown μέχρι τον εμβολιασμό» να φαίνεται σαν το μοναδικό που θα απέτρεπε εκατομμύρια θανάτους και εξουθενωτικές περιπτώσεις νόσησης.
Τι θα γινόταν όμως αν οι άνθρωποι συνειδητοποιούσαν, μετά από μερικούς μήνες, ότι η συντριπτική πλειονότητα μολύνονταν αλλά ούτε αρρώσταιναν βαριά, ούτε πέθαιναν; Τι θα γινόταν αν γινόταν φανερό ότι τα νοσοκομεία – εκτός από σπάνια, περιστασιακά hot spots – ήταν άδεια; Τι θα γινόταν αν αυτά τα ψέματα άρχιζαν να αποκαλύπτονται προτού τα εμβόλια να είναι έτοιμα για κυκλοφορία;
Η αντιμετώπιση των θετικών τεστ σαν κρούσματα, για να υποδαυλίσουν περισσότερο πανικό
Πιθανώς η πιο σημαντική μεμονωμένη τακτική για τη διατήρηση και την παράταση της πανδημίας (μέχρι σήμερα) ήταν ο εντελώς καινοφανής, εντελώς μη επιστημονικός, μη ιατρικός και αντίθετος σε κάθε έννοια κοινής λογικής, τρόπος μέτρησης της επιρροής του ιού.
Σε κάθε προηγούμενη επιδημία στην ιστορία, ο αντίκτυπος μετρήθηκε με βάση τον αριθμό των ανθρώπων που αρρώστησαν και πέθαναν. Ο αριθμός των ατόμων που νοσηλεύτηκαν ήταν επίσης μια σημαντική μέτρηση. Ως «κρούσμα» θεωρείτο κάποιος που είχε συμπτώματα που απαιτούσαν θεραπεία.
Ωστόσο, στις 2 Φεβρουαρίου 2020 [ή νωρίτερα – αυτή είναι η πρώτη ημερομηνία στην οποία βρήκα ένα αρχείο για αυτό το θέμα], ο ΠΟΥ – το εκτελεστικό γραφείο για διατάγματα πανδημικής βιοασφάλειας – ενημέρωσε τον «ορισμό του επιβεβαιωμένου κρούσματος» σε: « Άτομο με εργαστηριακή επιβεβαίωση λοίμωξης, ανεξάρτητα από κλινικά σημάδια και συμπτώματα». Με βάση αυτόν τον ριζικά αντι-επιστημονικό ορισμό, το τεστ PCR – που κυκλοφόρησε βιαστικά μια εβδομάδα πριν από την αλλαγή στον ορισμό της έννοιας του κρούσματος και έφτασε σε ένα επίπεδο ευαισθησίας που θα μπορούσε να βγάλει θετικό αποτέλεσμα και σε έναν ανανά – παρείχε μια ατελείωτη, κατακλυσμιαία πλημμύρα από νέα «κρούσματα».
Στη συνέχεια, όλες οι κατευθυντήριες γραμμές και οι συστάσεις βασίστηκαν ανοήτως σε αριθμούς κρουσμάτων, όχι σε νοσηλείες ή θανάτους. Κάθε νέα «παραλλαγή» του ιού παρουσιάστηκε σαν εξίσου, αν όχι περισσότερο, καταστροφική από την προηγούμενη – όχι με βάση τον αριθμό των ανθρώπων που αρρώστησαν ή πέθαναν, αλλά με βάση το πόσα θετικά αποτελέσματα παρήγαγαν τα τεστ.
Δεν έγινε ποτέ στατιστικός ή πραγματικός συσχετισμός μεταξύ των αυξήσεων ή των μειώσεων στην «καταμέτρηση κρουσμάτων» και του αριθμού των ανθρώπων που νοσηλεύονταν πραγματικά ή πέθαιναν. Ακόμη και μετά από πολλούς μήνες άδειων νοσοκομείων και μείωσης του αριθμού των θανάτων – ο κόσμος ήταν πεπεισμένος ότι εάν ο αριθμός των κρουσμάτων αυξανόταν, θα συνέβαιναν άσχημα πράγματα.
Ψεύτικα μέτρα δημόσιας υγείας για τη διατήρηση του πανικού
Για να διατηρηθεί η πίστη του κοινού σε αυτά τα άσχημα πράγματα που συνέβαιναν, σε αντίθεση με όλες τις αποδείξεις για το αντίθετο από τον πραγματικό κόσμο , ήταν επίσης απαραίτητο να πειστούν όλοι ότι το lockdown μέχρι το εμβόλιο ήταν μια ηρωική προσπάθεια, που απαιτούσε επίπεδα θυσίας και αλληλεγγύης περιόδων πολέμου.
Για το σκοπό αυτό, το σύμπλεγμα psy-op παρέσυρε τον πληθυσμό σε μια σειρά σωματικών και κοινωνικών τελετουργιών, που έκαναν τους πολίτες να αισθάνονται σαν στρατιώτες σε έναν αγώνα υψηλού κινδύνου ενάντια σε έναν τρομερό εχθρό. Όποιος εναντιωνόταν στα μέτρα θεωρούνταν εγωιστής προδότης κατά της ανθρωπότητας.
Η τήρηση των μέτρων εξασφάλιζε ότι οι άνθρωποι θα παρέμειναν απομονωμένοι για μεγάλα χρονικά διαστήματα – μειώνοντας τις πιθανότητες να παρατηρήσουν τις ασυνέπειες και τα ψέματα στα εκπεμπόμενα μηνύματα και αυξάνοντας την ψυχολογική τους επένδυση στην συλλογική προσπάθεια για καραντίνα μέχρι το εμβόλιο.
Τα μέτρα αυτά περιελάμβαναν:
- Διενέργεια τεστ στους πάντες, όλη την ώρα, ανεξάρτητα από την ύπαρξη συμπτωμάτων
- Μασκοφορία όλων παντού, ανεξαρτήτως νόσησης ή μη
- «Κοινωνική αποστασιοποίηση» σε σημείο πλήρους, επαναλαμβανόμενης αυτοεπιβαλλόμενης καραντίνας και ατέρμονων lockdown
Και πάλι, όλα αυτά τα μέτρα ήταν ευρέως γνωστό ότι ήταν ιατρικά και επιστημονικά αναποτελεσματικά, αν όχι εντελώς αντιπαραγωγικά, για την καταπολέμηση των ταχέως εξαπλούμενων αναπνευστικών ιών. Οι περισσότεροι εξέχοντες φορείς δημόσιας υγείας, συμπεριλαμβανομένων των ΠΟΥ, CDC και NIAID, είχαν αναγνωρίσει ρητά πριν από την Covid ότι όλα αυτά δεν αποτελούσαν αποτελεσματικά μέτρα αντιμετώπισης μιας πανδημίας.
Η πιο ιδιοφυής και ύπουλη πτυχή αυτής της εκστρατείας του «πολέμου κατά του κορωνοϊού» ήταν πως τεράστια τμήματα του πληθυσμού, των επαγγελμάτων της δημόσιας υγείας και των ιατρικών επαγγελμάτων, έγιναν άθελά τους επιτελεστές της ατζέντας της βιολογικής άμυνας – ενάντια στο ίδιο τους το συμφέρον, στο συμφέρον των αγαπημένων τους, των κοινοτήτων τους και της επαγγελματικής και ηθικής τους ακεραιότητας. Ενθαρρύνθηκε το να καταδίδονται οι μη συμμορφούμενοι. Ο κοινωνικός αποκλεισμός των διαφωνούντων θεωρήθηκε όχι απλώς αναγκαίος, αλλά και δίκαιος.
Η πιστοποίηση του εμβολιασμού ως παρασήμου τιμής
Μετά την κυκλοφορία των εμβολίων mRNA, το σύμπλεγμα GPPP για την βιολογική άμυνα και το σύμπλεγμα psy-op επέκτεινε όχι μόνο τον πανικό για τις μεταλλάξεις και τα κρούσματα, αλλά και την προπαγάνδα για να πείσει το κοινό ότι η συμμόρφωση με τους υποχρεωτικούς εμβολιασμούς και η επίδειξη της πιστοποίησης εμβολιασμού ήταν ένα τιμητικό παράσημο: ο ευγενής αγώνας ολόκληρης της κοινωνίας ενάντια στον διαβολικό ιό.
Μόλις έγινε αδιαμφισβήτητα σαφές, αρκετούς μήνες μετά την κυκλοφορία τους, ότι τα εμβόλια mRNA δεν σταματούσαν τη μόλυνση ή τη μετάδοση, και ότι θα μπορούσαν να προκαλέσουν σοβαρές παρενέργειες σε μερικούς ανθρώπους, αυτή κατέστη μια προφανώς αντιεπιστημονική, αντιεπιδημιολογική και ανήθικη απαίτηση. Ωστόσο, όσο πιο προφανώς παράλογο γινόταν το να απαιτείται μια δυνητικά επιβλαβής παρέμβαση σε εκείνους για τους οποίους ο κίνδυνος από covid ήταν σχεδόν μηδενικός (π.χ. σχεδόν οποιοσδήποτε κάτω των 20 ετών), τόσο περισσότερο το σύμπλεγμα psy-op επαύξανε το παράλογο μήνυμα ότι αν εμβολιαζόσουν προστάτευες κατά κάποιο τρόπο και τους άλλους.
Αυτό ήταν ένα βασικό μήνυμα όχι μόνο για να πεισθούν όλοι να γίνουν καλοί στρατιώτες και να κάνουν έναν αυξανόμενο αριθμό ενέσεων. Ήταν επίσης ζωτικής σημασίας για να αποκτήσει ευρεία αποδοχή η ιδέα ότι η προθυμία κάποιου να θυσιάσει τα ατομικά του δικαιώματα «για το κοινό καλό» θα μπορούσε – και θα έπρεπε – να συνδέεται με την δυνατότητά του να ταξιδεύει ελεύθερα, να εργάζεται, να σπουδάζει, να έχει πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες και να γίνεται αποδεκτός ως «απαραίτητο» μέλος της κοινωνίας.
Αυτό, με τη σειρά του, άνοιξε το δρόμο για τα συστήματα ψηφιακών ταυτοτήτων σε ολόκληρη την κοινωνία, γνωστά στο πλαίσιο του κορωνοϊού ως «εμβολιαστικά διαβατήρια» – ένας σημαντικός μηχανισμός επιβολής και επιτήρησης, όχι μόνο για τους σκοπούς της βιολογικής άμυνας, αλλά και για την κοινή ατζέντα όλων των παγκόσμιων συμπράξεων δημόσιου-ιδιωτικού τομέα (όπως αναλύεται στο 1ο Μέρος αυτού του άρθρου).
Επακόλουθα του Covid
Ξέρω πως ό,τι έχω εξιστορήσει σε αυτό το άρθρο μπορεί να ακούγεται σαν αποκύημα φαντασίας. Μια από τις πιο ιδιοφυείς πτυχές της παγκόσμιας «επιχείρησης Covid» είναι ότι ήταν τόσο θρασεία, τόσο ακραία και τόσο αδιανόητη – που μπορεί πραγματικά να κρυφτεί πίσω από την ίδια της την απιθανότητα.
Πολλοί άνθρωποι εκφράζουν ενστάσεις στο ότι μπορεί να υπάρχουν παγκόσμιοι συντονιστικοί μηχανισμοί της ισχύος και της εμβέλειας που περιέγραψα. Για να μην αναφέρουμε ότι αυτοί οι μηχανισμοί επιδεικνύουν μια πλήρη περιφρόνηση για την ευημερία του γενικού πληθυσμού, επιδιώκοντας τη δική τους εξουσία και έλεγχο. Όλα ακούγονται σαν μια γιγάντια «θεωρία συνωμοσίας».
Αυτή είναι μια λογική και κατανοητή ένσταση. Επειδή τίποτα στο μέγεθος της παγκόσμιας αντίδρασης στον κορωνοϊό δεν είχε επιχειρηθεί ποτέ στο παρελθόν, δεν έχουμε κάποια προσβάσιμο πλαίσιο, ή ιστορικό προηγούμενο, ώστε να κατανοήσουμε το πώς συνέβη.
Και επειδή πολλοί από τους συντονιστικούς βραχίονες των παγκόσμιων συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα περιλαμβάνουν μυστικές στρατιωτικές επιχειρήσεις και επιχειρήσεις των μυστικών υπηρεσιών, είναι πολύ δύσκολο να προσφέρω μια αποδείξιμη τεκμηρίωση για κάθε μεμονωμένο ισχυρισμό στην εξιστόρησή μου.
Ωστόσο, πιστεύω ότι ο τρόπος με τον οποίο εκτυλίχθηκε η αντίδραση στην πανδημία Covid δεν μπορεί να ερμηνευθεί ικανοποιητικά με κανέναν άλλο τρόπο. Και όταν εξετάζουμε τον απόηχο της Covid, και τα παγκόσμια σχέδια για τις, όπως μας λένε, αναπόφευκτες και συχνές μελλοντικές πανδημίες –όχι μόνο τις ιϊκές, αλλά και τις πανδημίες στον κυβερνοχώρο, τις πανδημίες ρατσισμού, τις καταστροφές που σχετίζονται με το κλίμα κ.λπ. καθίσταται σαφές ότι η covid δεν ήταν αυτοσκοπός, αλλά ένα μοντέλο για την παγκόσμια διαχείριση μελλοντικών καταστροφικών γεγονότων.
Ακολουθεί ένα απόσπασμα από ένα έγγραφο της 16ης Απριλίου 2024, με τίτλο «Παγκόσμια Στρατηγική Υγειονομικής Ασφάλειας της Κυβέρνησης των Η.Π.Α.» που συνοψίζει σε μεγάλο βαθμό την απόκριση στον κορωνοϊό της σύμπραξης GPPP της βιολογικής άμυνας, μέσω των αναγωγών της στον μελλοντικό πανδημικό σχεδιασμό.
Σημειώστε το πώς ο σχεδιασμός της βιολογικής άμυνας και ο πανδημικός σχεδιασμός έχουν συμπτυχθεί σε «παγκόσμια υγειονομική ασφάλεια» και σημειώστε τους συμμετέχοντες στην ανάπτυξη και την εφαρμογή αυτής της στρατηγικής – όλα τα συστατικά στοιχεία της GPPP για τη βιολογική άμυνα.
«Τα τελευταία 3 χρόνια, έχουμε υπερδιπλασιάσει τις παγκόσμιες συνεργασίες μας για την υγεία— συνεργαζόμαστε απευθείας με 50 χώρες, για να διασφαλίσουμε ότι μπορούν να αποτρέψουν, να εντοπίσουν και να ελέγξουν πιο αποτελεσματικά την εμφάνιση κρουσμάτων. Και εργαζόμαστε με εταίρους για να υποστηρίξουμε επιπλέον 50 χώρες, ώστε να σωθούν ακόμη περισσότερες ζωές και να ελαχιστοποιηθούν οι οικονομικές απώλειες. Με ισχυρή, διακομματική υποστήριξη από το Κογκρέσο, υποστηρίξαμε επίσης τη δημιουργία του Ταμείου Πανδημίας, ενός νέου διεθνούς οργανισμού που έχει ήδη πρόσβαση σε χρηματοδότηση 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων από 27 συνεισφέροντες, συμπεριλαμβανομένων κρατών, ιδρυμάτων και φιλανθρωπικών οργανώσεων, για την οικοδόμηση ισχυρότερων παγκόσμιων δυνατοτήτων ασφάλειας υγείας.
Και ηγούμαστε στις προσπάθειες για να διασφαλίσουμε ότι οι διεθνείς χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί, όπως ο Όμιλος της Παγκόσμιας Τράπεζας, θα επαυξήσουν τον δανεισμό για την πρόληψη, την ετοιμότητα και την αντιμετώπιση των πανδημιών, επειδή η υγειονομική ασφάλεια, η οικονομική ασφάλεια, η κλιματική ασφάλεια και η εθνική ασφάλεια συνδέονται όλες μεταξύ τους.
Αυτή η νέα Παγκόσμια Στρατηγική Υγειονομικής Ασφάλειας καθορίζει τις ενέργειες που θα αναλάβουν οι Ηνωμένες Πολιτείες τα επόμενα 5 χρόνια […] Μέσω επενδύσεων και συνεργασίας με ξένους εταίρους, θα συνεχίσουμε να οικοδομούμε την ικανότητά μας να αποτρέπουμε, να ανιχνεύουμε και να ανταποκρινόμαστε σε βιολογικές απειλές, όπου κι αν εμφανίζονται. Και θα συγκεντρώσουμε μεγαλύτερη υποστήριξη για αυτές τις προσπάθειες από άλλες χώρες, τον ιδιωτικό τομέα και την κοινωνία των πολιτών, για να διασφαλίσουμε έναν μακροπρόθεσμο αντίκτυπο.»
Ακολουθεί μια ανακοίνωση σχετικά με την κυκλοφορία των ψηφιακών πιστοποιητικών της ΕΕ σε παγκόσμια κλίμακα, για να διασφαλιστεί η ασφάλεια της υγείας όλων:
«Την 1η Ιουλίου του 2023, ο ΠΟΥ υιοθέτησε το σύστημα ψηφιακής πιστοποίησης της ΕΕ για την COVID-19, ώστε να δημιουργήσει ένα παγκόσμιο σύστημα που θα βοηθήσει στην προστασία των πολιτών σε όλο τον κόσμο από τις συνεχιζόμενες και τις μελλοντικές απειλές για την υγεία, συμπεριλαμβανομένων των πανδημιών. Αυτό είναι το πρώτο δομικό στοιχείο του Παγκόσμιου Δικτύου Ψηφιακής Πιστοποίησης της Υγείας του ΠΟΥ, που θα αναπτύξει ένα σύστημα για την παγκόσμια επαλήθευση των υγειονομικών εγγράφων, ώστε να προσφέρει καλύτερη υγεία για όλους.
Ο ΠΟΥ θα διευκολύνει αυτή τη διαδικασία παγκοσμίως με τη δική του δομή με πρώτη περίπτωση χρήσης την σύγκλιση των ψηφιακών πιστοποιητικών για την COVID-19.
Ο μόνος τρόπος που ξέρω για να αντιμετωπίσουμε αυτόν τον
κολοσσιαίο, αδίστακτο μηχανισμό είναι να τον γνωστοποιήσουμε, όσο το
δυνατόν περισσότερο. Και να πείσουμε όσο το δυνατόν περισσότερους
ανθρώπους να αντισταθούν στα διατάγματά του, την επόμενη φορά που θα
κηρύξει «παγκόσμια έκτακτη ανάγκη για την υγεία».
Αν δεν το έχετε κάνει ακόμα, μπορείτε να διαβάσετε το 1ο Μέρος αυτού του άρθρου εδώ.
της Debbie Lerman
Πηγή: primenews.press -Posted by Anexartitos.Ta.Neα
Αν θέλετε να μαθαίνετε παράλληλα όσα σημαντικά διαδραματίζονται στα ελληνικά και ξένα media κάντε like στην σελίδα στο Facebook πατώντας εδώ.click here
Δημοσίευση σχολίου
.Τα σχόλια υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο.
. Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του.
. Αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές.
. Συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια και greeklish αφαιρούνται όπου εντοπίζονται.
. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές και μόνον αυτούς.
. Η ταυτότητα των σχολιαστών είναι γνωστή μόνο στην Google.
. Όποιος θίγεται μπορεί να επικοινωνεί στο email μας.
. Περισσότερα στους όρους χρήσης.. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου