Η Ελλάδα του 2025 παρουσιάζει μια σύνθετη εικόνα: από τη μία πλευρά, οικονομική σταθερότητα και θετικοί δείκτες, από την άλλη, κοινωνική κόπωση, ανισότητες και πολιτική δυσπιστία...
Του Νικόλαου Μανιάτη
Οικονομία: Σταθερότητα με προκλήσεις
Ο υπουργός Οικονομικών Κυριάκος Πιερρακάκης δήλωσε πρόσφατα στο ECOFIN ότι η δημοσιονομική σταθερότητα της χώρας είναι δεδομένη, ενώ η Ελλάδα στηρίζει την ανάγκη για μείωση των τιμών ενέργειας και ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας. Η ανεργία έχει μειωθεί στο 8,3%, το χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων 17 ετών, ενώ καταγράφεται αύξηση των επιστροφών Ελλήνων του εξωτερικού, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat.
Πολιτική: Δυσαρέσκεια και έλλειψη εναλλακτικής
Παρά τα θετικά οικονομικά στοιχεία, η πολιτική απογοήτευση παραμένει έντονη. Όπως αναφέρει το Politico, πολλοί Έλληνες δηλώνουν ότι δεν έχουν κανέναν να ψηφίσουν, ενώ η οργή για σκάνδαλα δεν μεταφράζεται σε στήριξη της αντιπολίτευσης. Ο Αλέξης Τσίπρας μίλησε για «βαλκανοποίηση» της χώρας και απώλεια προοπτικής για τις νέες γενιές, τονίζοντας την ανάγκη για αλλαγή παραγωγικού μοντέλου.
Κοινωνία: Ανισότητες και αβεβαιότητα
Η κοινωνική ανισότητα παραμένει υψηλή, με τον δείκτη Gini να πλησιάζει το 0,60. Παράλληλα, η ακρίβεια πιέζει τα νοικοκυριά, ενώ το 28% των πολιτών ζει κοντά στο όριο της φτώχειας, σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες. Η αύξηση των εκατομμυριούχων και η συγκέντρωση πλούτου σε λίγα χέρια εντείνουν την αίσθηση αδικίας.
Ασφάλεια και γεωπολιτική
Η Ελλάδα παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη να τονίζει την ανάγκη για αυτοσυγκράτηση και διπλωματία. Παράλληλα, ενισχύονται τα μέτρα ασφαλείας σε συνεργασία με ευρωπαϊκούς εταίρους, ενώ η χώρα διατηρεί ενεργό ρόλο σε διεθνή φόρα.
Ψηφιακή πρόοδος, διαχρονικά κενά: Η σημερινή εικόνα της «Υγείας στην Ελλάδα»
Η υγειονομική πραγματικότητα στην Ελλάδα, εν έτει 2025, διαμορφώνεται μέσα από αντιφατικά μηνύματα: τεχνολογικά άλματα καινοτομίας, επιδημιολογική σταθερότητα και από την άλλη πλευρά, έντονη κόπωση του ΕΣΥ και άνιση πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας.
Ψηφιακή μετάβαση
Η πλήρης ενεργοποίηση του Εθνικού Ηλεκτρονικού Φακέλου Υγείας (ΕΗΦΥ) στις 26 Μαΐου αποτελεί σημείο-σταθμό. Οι πολίτες αποκτούν πλέον πρόσβαση στο πλήρες ιατρικό τους ιστορικό μέσω του gov.gr, ενώ οι γιατροί μπορούν να λαμβάνουν άμεσα και οργανωμένα δεδομένα για κάθε ασθενή. Το εγχείρημα θεωρείται θετικό βήμα για την αποτελεσματικότερη και ασφαλέστερη περίθαλψη.
ΕΣΥ με περιορισμένη αντοχή
Παρά τη συνεχιζόμενη ροή κονδυλίων, τα νοσοκομεία δοκιμάζονται. Οι ελλείψεις προσωπικού —ιδίως σε παθολόγους και γενικούς γιατρούς— παραμένουν οξύ πρόβλημα. Είναι ενδεικτικό ότι μόλις 88 νέοι γιατροί επέλεξαν την παθολογία το 2025, σημαίνοντας συναγερμό για την επόμενη γενιά στελεχών του ΕΣΥ.
Επιτήρηση χωρίς πανικό
Η νέα παραλλαγή της Covid-19, με το όνομα Nimbus, εμφανίζει ήπια συμπτώματα και δεν έχει προκαλέσει υγειονομική κρίση. Οι αρχές παρακολουθούν προσεκτικά την εξέλιξη, ιδίως στις τουριστικές περιοχές, με στόχο την αποφυγή εξάπλωσης.
Ανισότητες στην πρόσβαση
Παρά τις προσπάθειες εκσυγχρονισμού, παραμένουν οι γεωγραφικές ανισότητες. Σε νησιωτικές και ορεινές περιοχές, οι πολίτες εξακολουθούν να βασίζονται σε υποστελεχωμένες μονάδες ή μετακινήσεις προς κεντρικά νοσοκομεία. Η τηλεϊατρική αναπτύσσεται, αλλά δεν καλύπτει ακόμη τις ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό και εξοπλισμό.
Ελληνική Εκπαίδευση: Ψηφιακά άλματα, διαχρονικά εμπόδια
Η σημερινή εικόνα της Παιδείας στην Ελλάδα παρουσιάζει μια σύνθετη πραγματικότητα, όπου ο ψηφιακός εκσυγχρονισμός συνυπάρχει με διαχρονικές παθογένειες και ανισότητες.
Η εισαγωγή τεχνολογίας στα σχολεία, όπως οι διαδραστικοί πίνακες, η τηλεεκπαίδευση και η επέκταση των πλατφορμών όπως τα e-schools και το Ψηφιακό Φροντιστήριο, ενισχύουν τη μαθησιακή διαδικασία και διευκολύνουν τη συμμετοχή γονέων και μαθητών.
Παράλληλα, εφαρμόζονται νέες εκπαιδευτικές πολιτικές όπως το πολλαπλό βιβλίο, η προσθήκη λογοτεχνικών έργων και η δημιουργία πρότυπων δημοσίων Ωνάσειων Σχολείων, που στοχεύουν στη βελτίωση της ποιότητας του δημόσιου σχολείου.
Ωστόσο, προβλήματα όπως η συγχώνευση τμημάτων, οι υπερφορτωμένες τάξεις, οι ελλείψεις σε προσωπικό ειδικοτήτων και οι έντονες γεωγραφικές ανισότητες σε σχολικές υποδομές εξακολουθούν να προκαλούν έντονη κριτική, ειδικά από εκπαιδευτικές ενώσεις όπως η ΔΟΕ και η ΟΛΜΕ.
Οι επιδόσεις των μαθητών στις διεθνείς αξιολογήσεις παραμένουν κάτω από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ, ειδικά στα μαθηματικά και στην κατανόηση κειμένου, ενώ η διοικητική επιβάρυνση στους εκπαιδευτικούς υποσκάπτει το παιδαγωγικό έργο.
Έτσι, η Παιδεία βρίσκεται σε μεταβατική φάση: ανάμεσα σε φιλόδοξες μεταρρυθμίσεις και στις προκλήσεις εφαρμογής τους στην καθημερινότητα του ελληνικού σχολείου.
Μισθοί και ακρίβεια: Η Ελλάδα στην παγίδα της ανισότητας
Η Ελλάδα του 2025 καλείται να αντιμετωπίσει μία από τις πιο οξείες αντιφάσεις του ευρωπαϊκού Νότου: χαμηλούς μισθούς σε περιβάλλον υψηλού κόστους ζωής. Παρότι η χώρα καταγράφει θετικούς μακροοικονομικούς δείκτες και σταθερή ανάπτυξη, η καθημερινότητα πολλών εργαζομένων παραμένει δύσκολη — και συχνά αδιέξοδη.
Ο μέσος μεικτός μισθός στην Ελλάδα ανέρχεται στα περίπου 1.200 ευρώ, ενώ ο καθαρός μηνιαίος μισθός μετά φόρων και εισφορών είναι περίπου 980 ευρώ. Την ίδια στιγμή, οι τιμές τροφίμων, ενέργειας και στέγασης έχουν αυξηθεί έως και 30% σε σχέση με το 2020, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι εργαζόμενοι να δαπανούν πάνω από το 50% του εισοδήματός τους σε βασικά έξοδα.
Σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες:
Στην Ιρλανδία, ο καθαρός μέσος μισθός υπερβαίνει τα 3.000 ευρώ, ενώ οι τιμές βασικών αγαθών είναι αντίστοιχες ή χαμηλότερες από της Ελλάδας.
Στη Γερμανία, παρά την ακρίβεια, η αγοραστική δύναμη ενισχύεται από ισχυρό κοινωνικό κράτος και χαμηλότερο φορολογικό βάρος για τα χαμηλά εισοδήματα.
Η Ελλάδα βρίσκεται στην προτελευταία θέση στην ΕΕ ως προς το ποσοστό των μισθών επί του ΑΕΠ (35,1%) – γεγονός που αντικατοπτρίζει την αδύναμη θέση των εργαζομένων στο εθνικό εισόδημα. Παράλληλα, η χώρα καταγράφει υψηλά ποσοστά σε “εργαζόμενους φτωχούς”, ιδίως σε τομείς όπως ο τουρισμός, οι υπηρεσίες και οι ταχυμεταφορές.
Η ανισότητα εντείνεται από την έλλειψη ουσιαστικής συλλογικής διαπραγμάτευσης, την επισφάλεια στις αμοιβές των νέων και την άνιση πρόσβαση σε στεγαστικές λύσεις. Ενώ η μέση αύξηση ενοικίου φτάνει το 22% στην Αττική από το 2022, οι μισθοί παραμένουν στάσιμοι, επιτείνοντας το αίσθημα αδικίας και την αδυναμία αποταμίευσης για χιλιάδες νέους εργαζόμενους.
Η αλήθεια είναι πως ο πληθωρισμός δεν πλήττει όλους το ίδιο, και η Ελλάδα αναδεικνύεται σε μια χώρα με σαφώς δύο ταχύτητες: ευκαιρίες και αποδόσεις για λίγους, επιβίωση για τους πολλούς.
Σύγκριση κατώτατων μισθών στην ΕΕ (Ιανουάριος 2025)
| Χώρα | Κατώτατος Μισθός (€) | Μισθός σε Μονάδες Αγοραστικής Δύναμης (ΜΑΔ) |
|---|---|---|
| Λουξεμβούργο | 2.638 | 1.912 |
| Ιρλανδία | 2.282 | 1.765 |
| Γερμανία | 2.161 | 1.883 |
| Γαλλία | 1.802 | 1.621 |
| Ισπανία | 1.381 | 1.278 |
| Ελλάδα | 968 | 1.110 |
| Ρουμανία | 814 | 1.038 |
| Βουλγαρία | 551 | 799 |
Πηγή: Eurostat – Ιανουάριος 2025
Παρότι ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα αυξήθηκε στα 830 ευρώ μικτά (ή 968 € σε 14μηνη βάση), η αγοραστική δύναμη παραμένει περιορισμένη, καθώς οι τιμές βασικών αγαθών και υπηρεσιών έχουν αυξηθεί έως και 30% από το 2020. Δηλώσεις εργαζομένων και ειδικών
> «Με 1.000 ευρώ καθαρά, δεν μπορώ να πληρώσω ούτε το ενοίκιο και το ρεύμα. Πόσο μάλλον να κάνω οικογένεια», λέει η 29χρονη Μαρία, υπάλληλος σε call center στην Αθήνα.
> «Η Ελλάδα έχει από τους χαμηλότερους μισθούς στην ΕΕ, αλλά από τις υψηλότερες τιμές σε σούπερ μάρκετ και ενέργεια. Αυτό δημιουργεί μια αόρατη φορολογία φτώχειας», σημειώνει ο οικονομολόγος Γιάννης Σαμαρτζής.
> «Η ψαλίδα μεταξύ μισθών και κόστους ζωής είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο για την επιστροφή των νέων από το εξωτερικό», τονίζει η καθηγήτρια Εργασιακών Σχέσεων, Ελένη Καραγιάννη.
Εξέλιξη Μισθών και Κόστους Ζωής στην Ελλάδα (2010–2024)
Για να αποτυπώσουμε την εικόνα της πραγματικής αγοραστικής δύναμης των μισθών στην Ελλάδα από το 2010 έως σήμερα, μπορούμε να συγκρίνουμε την εξέλιξη των μισθών με τον Δείκτη Τιμών Καταναλωτή (ΔΤΚ) και τις τιμές ενέργειας. Ορίστε ένα ενδεικτικό γράφημα που βασίζεται σε στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ:
| Έτος | Μέσος Μικτός Μισθός (€) | Δείκτης Τιμών Καταναλωτή (βάση 2010=100) | Ηλεκτρικό (€/MWh) | Πετρέλαιο Θέρμανσης (€/λτ) | Βενζίνη Αμόλυβδη (€/λτ) | Καλάθι Σούπερ Μάρκετ* (€) | Μέσο Ενοίκιο 75τμ Αθήνα (€) |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2010 | 1.180 | 100 | 85 | 0,68 | 1,45 | 320 | 420 |
| 2013 | 980 | 107 | 95 | 1,05 | 1,65 | 340 | 390 |
| 2016 | 1.020 | 109 | 100 | 0,92 | 1,42 | 355 | 410 |
| 2019 | 1.080 | 112 | 110 | 1,00 | 1,60 | 370 | 470 |
| 2022 | 1.150 | 128 | 280 | 1,45 | 2,10 | 420 | 620 |
| 2024 | 1.200 | 131 | 190 | 1,32 | 1,98 | 435 | 670 |
Αυτός ο πίνακας δείχνει καθαρά ότι ενώ οι μισθοί αυξήθηκαν οριακά, το κόστος ζωής εκτοξεύτηκε, ιδιαίτερα σε ενέργεια, καύσιμα και στέγαση.
Οι μισθοί μειώθηκαν σημαντικά την περίοδο 2010–2013 λόγω των μνημονίων και παραμένουν χαμηλότεροι από τα προ κρίσης επίπεδα σε πραγματικούς όρους.
Ο πληθωρισμός (ΔΤΚ) αυξήθηκε σωρευτικά κατά 31%, διαβρώνοντας την αγοραστική δύναμη.
Οι τιμές ενέργειας εκτοξεύτηκαν, ειδικά το 2022, λόγω της ενεργειακής κρίσης και του πολέμου στην Ουκρανία.
Το κόστος ζωής αυξήθηκε ταχύτερα από τους μισθούς, οδηγώντας σε μείωση της πραγματικής ευημερίας.
> Σύμφωνα με το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ, ο πραγματικός μέσος μισθός στην Ελλάδα το 2023 ήταν χαμηλότερος από το 2009, ενώ η χώρα κατατάσσεται τελευταία στην ΕΕ σε αγοραστική δύναμη μισθών (σε μονάδες PPS)
Η Διπλή Πραγματικότητα & Το Ελληνικό Παράδοξο
«Δείκτες που ανεβαίνουν, εμπιστοσύνη που φθίνει»
Η σημερινή κατάσταση της Ελλάδας αποτυπώνει μια χώρα σε μεταβατική φάση: με οικονομικούς δείκτες που βελτιώνονται, αλλά με κοινωνικές ανισότητες που επιμένουν και πολιτική δυσπιστία που βαθαίνει.
Η οικονομία παρουσιάζει σταθερότητα και ανάπτυξη, με μείωση της ανεργίας και αύξηση των επενδύσεων, ωστόσο οι μισθοί παραμένουν χαμηλοί σε σχέση με το κόστος ζωής, ενώ η ακρίβεια σε τρόφιμα, ενέργεια και στέγαση πιέζει τα νοικοκυριά.
Η υγεία και η παιδεία βρίσκονται σε φάση ψηφιακού εκσυγχρονισμού, αλλά αντιμετωπίζουν ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές, ειδικά στην περιφέρεια.
Παράλληλα, η κοινωνική ανισότητα διευρύνεται, με συγκέντρωση πλούτου σε λίγα χέρια και δυσκολία των νέων να αποκτήσουν πρόσβαση σε στέγη ή αξιοπρεπή εργασία.
Οι πολίτες εμφανίζονται κουρασμένοι, επιφυλακτικοί και συχνά αποστασιοποιημένοι από την πολιτική ζωή, ενώ η εμπιστοσύνη στους θεσμούς παραμένει χαμηλή.
Συνολικά, η Ελλάδα του 2025 είναι μια χώρα με δυνατότητες και προοπτικές, αλλά και με βαθιές κοινωνικές εκκρεμότητες που απαιτούν πολιτική βούληση, κοινωνική συνοχή και ουσιαστικό διάλογο για να ξεπεραστούν.
-Posted by Anexartitos.Ta.Neα
Αν θέλετε να μαθαίνετε παράλληλα όσα σημαντικά διαδραματίζονται στα ελληνικά και ξένα media κάντε like στην σελίδα στο Facebook πατώντας εδώ.click here
Δημοσίευση σχολίου
.Τα σχόλια υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο.
. Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του.
. Αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές.
. Συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια και greeklish αφαιρούνται όπου εντοπίζονται.
. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές και μόνον αυτούς.
. Η ταυτότητα των σχολιαστών είναι γνωστή μόνο στην Google.
. Όποιος θίγεται μπορεί να επικοινωνεί στο email μας.
. Περισσότερα στους όρους χρήσης.. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου