Χάρη στη Φον ντερ Λάιεν, στον Μακρόν και στους υπολοίπους, η ουτοπία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την οποία γαλουχηθήκαμε από τα πολύ μικρά μας χρόνια, είναι πλέον επίσημα νεκρή, θαμμένη και ήδη ξεχασμένη...
Οι πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις σε Ρουμανία, Πολωνία, Πορτογαλία και νωρίτερα στη Γαλλία επιβεβαίωσαν ένα φαινόμενο που πλέον δεν μπορεί να αποσιωπηθεί: την αδιάκοπη άνοδο της αντισυστημικής Δεξιάς σε ολόκληρη την Ευρώπη. Πέρα όμως από τα ποσοστά και τις κάλπες, αναδεικνύεται με ανησυχητική σαφήνεια μια άλλη, βαθύτερη πραγματικότητα: η κρίση της ευρωπαϊκής δημοκρατίας.
Στη Ρουμανία, η κατάσταση ξεπέρασε τα όρια της εκλογικής δυσλειτουργίας. Με μια σειρά γεγονότων που, για πολλούς, συνιστούν κραυγαλέα παραβίαση της λαϊκής βούλησης, το Βουκουρέστι αποτέλεσε τη σκηνή ενός ευρωπαϊκού πολιτικού θρίλερ. Από ακύρωση της πρώτης εκλογικής διαδικασίας μέχρι καταγγελίες για εκτεταμένη νοθεία, προβλήματα στα εκλογικά τμήματα του εξωτερικού και εκατομμύρια εγγεγραμμένους… νεκρούς ψηφοφόρους, η εικόνα παραπέμπει περισσότερο σε αυταρχικό καθεστώς παρά σε κράτος-μέλος της Ε.Ε.
Την εικόνα ήρθε να συμπληρώσει η αποκάλυψη του ιδρυτή του Telegram, Πάβελ Ντουρόβ, ο οποίος δημοσιοποίησε αίτημα αποκλεισμού συντηρητικών φωνών στη ρουμανική εκλογική σκηνή, από τον επικεφαλής των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών. Αν και η γαλλική κυβέρνηση αρνήθηκε οποιαδήποτε εμπλοκή, η χρονική συγκυρία, το γεωπολιτικό διακύβευμα και ο στόχος –η αποδυνάμωση του εθνικιστή Γκεόργκε Σιμιόν– συνθέτουν ένα μοτίβο που δύσκολα αγνοείται.
Η Μολδαβή πρόεδρος, με διπλή ρουμανική υπηκοότητα, κάλεσε δημόσια τους συμπατριώτες της να ψηφίσουν κατά του Σιμιόν. Αντιδράσεις από τις Βρυξέλλες; Μηδενικές. Για την ευρωπαϊκή ελίτ, η παρέμβαση επιτρέπεται όταν εξυπηρετεί την ορθή πολιτική ατζέντα.
Το διακύβευμα δεν είναι μικρό. Η Ρουμανία, λόγω της στρατηγικής της θέσης, αποτελεί βασικό κρίκο στην αλυσίδα ΝΑΤΟϊκής άμυνας και προετοιμασίας για μια μετωπική σύγκρουση με τη Ρωσία. Η απώλειά της από την επιρροή των Βρυξελλών –και κατ’ επέκταση της Ουάσινγκτον– δεν συγχωρείται. Γι’ αυτό και, σύμφωνα με καταγγελίες, χρησιμοποιήθηκαν όλα τα μέσα για την επιβολή ελεγχόμενου αποτελέσματος.
Από τη διακοπή εκπομπής του τηλεοπτικού σταθμού RealitateaNET μέχρι την εξάντληση ψηφοδελτίων σε ευρωπαϊκές πόλεις και την τεχνική κατάρρευση εκλογικών συστημάτων στο εξωτερικό, οι σκιές δεν αφήνουν περιθώριο για αυταπάτες. Όταν η ελευθερία έκφρασης και η εκλογική διαφάνεια μπαίνουν στο μικροσκόπιο, η δημοκρατία έχει ήδη απολέσει την ουσία της.
Από όραμα, σε εργαλείο επιβολής
Το ευρωπαϊκό οικοδόμημα που άλλοτε ενσάρκωνε την υπόσχεση ειρήνης, συνεργασίας και πολιτισμού, σήμερα θυμίζει περισσότερο μια τεχνοκρατική μηχανή ελέγχου. Μια ένωση συμφερόντων που δαιμονοποιεί κάθε φωνή διαφωνίας, αποδομεί αντιπάλους με τη ρετσινιά του «φιλορώσου» ή του «ακροδεξιού» και προχωρά μεθοδικά προς την εφαρμογή μιας ενιαίας γεωπολιτικής στρατηγικής που προβλέπει κλιμάκωση με τη Ρωσία.
Τα τελεσίγραφα, οι λογοκρισίες και οι συνεχείς απειλές έχουν αντικαταστήσει τη διπλωματία. Το αφήγημα της «ειρηνικής δύναμης» που προωθεί τον διάλογο έχει καταρρεύσει. Αντ’ αυτού, προβάλλεται μια Ευρώπη αποφασισμένη να καταστρέψει κάθε εσωτερική αντίρρηση και να σύρει την ήπειρο –και μαζί τους λαούς της– σε μια νέα πολεμική πραγματικότητα.
Η Ρωσία, παρά τις διεθνείς κυρώσεις, έχει διατηρήσει τις στρατιωτικές της ισορροπίες και, σε αρκετές περιπτώσεις, έχει αποκτήσει πλεονεκτήματα στο πεδίο. Αντί για προσπάθειες προσέγγισης, η Δύση επιλέγει την κλιμάκωση. Το αποτέλεσμα: ο κίνδυνος για έναν ευρύτερο πόλεμο αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο.
Οι κραυγές για ειρήνη δεν έχουν χώρο στο σημερινό ευρωπαϊκό αφήγημα. Οι φωνές που ζητούν συνεννόηση καταστέλλονται, η συζήτηση εξοβελίζεται και η σύγκρουση μοιάζει αναπόφευκτη. Το «δόγμα» είναι απλό: όποιος διαφωνεί, είναι εχθρός. Όποιος προβληματίζεται, είναι πράκτορας.
Είναι πλέον σαφές ότι το σύστημα που οικοδομήθηκε τις προηγούμενες δεκαετίες στην Ευρώπη, υπακούει πλέον περισσότερο σε στρατηγικές επιβολής παρά σε αξιακά ιδανικά. Η περίπτωση της Ρουμανίας δεν είναι μεμονωμένη. Είναι απλώς το πιο πρόσφατο κεφάλαιο σε μια σειρά περιστατικών που καταδεικνύουν πως η δημοκρατία στην Ε.Ε. είναι βαθιά τραυματισμένη — αν όχι ήδη νεκρή.
Το ζητούμενο δεν είναι μόνο να αποδοθεί δικαιοσύνη. Είναι να ανακτηθεί η ελπίδα πως οι λαοί μπορούν ακόμη να καθορίζουν το μέλλον τους χωρίς παρεμβάσεις, χωρίς χειραγώγηση, χωρίς φόβο. Όμως, τη φωτιά δεν τη σβήνεις με το λάδι. Κι αν σήμερα οι ηγεσίες μας (παρόλο που τις απαρτίζουν ανδρείκελα) δεν βρουν έναν δρόμο προς την ειρήνη, οι ίδιοι που αποδομούν και φωνάζουν, επί της ουσίας υπέρ της κλιμάκωσης, αύριο μπορεί να πολεμούν και όχι μπροστά σε οθόνες.
Πηγή: https://newsprime.gr/to-telos-tis-dimokratikis-aftapatis-stin-evropi/ -Posted by Anexartitos.Ta.Neα
Αν θέλετε να μαθαίνετε παράλληλα όσα σημαντικά διαδραματίζονται στα ελληνικά και ξένα media κάντε like στην σελίδα στο Facebook πατώντας εδώ.click here
Δημοσίευση σχολίου
.Τα σχόλια υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο.
. Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του.
. Αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές.
. Συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια και greeklish αφαιρούνται όπου εντοπίζονται.
. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές και μόνον αυτούς.
. Η ταυτότητα των σχολιαστών είναι γνωστή μόνο στην Google.
. Όποιος θίγεται μπορεί να επικοινωνεί στο email μας.
. Περισσότερα στους όρους χρήσης.. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου