Ανάπτυξη χωρίς προοπτική: Τα παράδοξα της ελληνικής οικονομίας το 2025...
Παρά την εντυπωσιακή αύξηση του ΑΕΠ, οι Έλληνες πολίτες νιώθουν φτωχότεροι από ποτέ. Η ελληνική οικονομία παρουσιάζει μια σειρά από αντιφάσεις που δεν εξηγούνται μόνο με αριθμούς, αλλά απαιτούν βαθύτερη θεσμική και πολιτική ανάλυση.
Ο οικονομολόγος Ηλίας Κικίλιας, διευθυντής ερευνών στο ΕΚΚΕ, αποκωδικοποιεί τα φαινόμενα και προτείνει λύσεις.
Το ΑΕΠ αυξάνεται, το βιοτικό επίπεδο μειώνεται
Το 2025, το ελληνικό ΑΕΠ ξεπέρασε για πρώτη φορά τα προ κρίσης επίπεδα. Ωστόσο, η αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών παραμένει από τις χαμηλότερες στην ΕΕ. Σύμφωνα με τη Eurostat, η Ελλάδα κατατάσσεται στην τρίτη χειρότερη θέση σε ποσοστά υλικής και κοινωνικής στέρησης.
Η ανάπτυξη δεν είναι ισοδύναμη με ευημερία. Το 90% του ΑΕΠ προέρχεται από εσωτερική κατανάλωση, με χαμηλής παραγωγικότητας κλάδους που εξαρτώνται από κρατικές δαπάνες. Το μοναδικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα είναι το χαμηλό κόστος εργασίας, με επισφαλείς θέσεις και χαμηλούς μισθούς. Το πραγματικό εισόδημα αυξάνεται κυρίως μέσω παραοικονομίας και φοροδιαφυγής, φαινόμενα που φθίνουν μετά την πανδημία.
Πρωταθλητές στις ώρες εργασίας, ουραγοί στην παραγωγικότητα
Οι Έλληνες εργάζονται τις περισσότερες ώρες στην ΕΕ, αλλά η παραγωγικότητα παραμένει στο 60% του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Η αγορά εργασίας χαρακτηρίζεται από υψηλή αυτοαπασχόληση, μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις και χαμηλή συνδικαλιστική πυκνότητα.
Μόλις το 22% των εργαζομένων απασχολείται σε επιχειρήσεις με πάνω από 50 άτομα. Η θεσμική ποιότητα είναι καθοριστική: αν οι ελληνικές επιχειρήσεις λειτουργούσαν στο περιβάλλον της Γερμανίας, θα ήταν εξίσου αποδοτικές. Το πρόβλημα δεν είναι η επιχειρηματικότητα, αλλά οι θεσμοί.
Μισθοί και κέρδη: Μια άνιση κατανομή
Το μερίδιο των μισθών στο ΑΕΠ μειώθηκε στο 35% το 2024, ενώ τα κέρδη εκτινάχθηκαν στο 50,2%. Από την αύξηση του ΑΕΠ κατά 52,4 δισ., μόνο τα 15 δισ. πήγαν στους μισθούς, ενώ 30 δισ. κατευθύνθηκαν στα κέρδη. Η οικονομική πολιτική δεν αναδιανέμει τον πλούτο, αλλά τον συγκεντρώνει.
Η ανάκαμψη είναι με αποκλεισμούς. Το ΑΕΠ αυξάνεται, αλλά το βιοτικό επίπεδο υποχωρεί. Η μεταπολεμική «κανονικότητα» έχει παρέλθει, και η οικονομία λειτουργεί με άτυπους μηχανισμούς εισοδήματος, πελατειακά δίκτυα και θεσμική αδυναμία.
Τα μέτρα της ΔΕΘ: Επιδόματα χωρίς προοπτική
Παρά τις εξαγγελίες για «τη μεγαλύτερη φορολογική μεταρρύθμιση από τη μεταπολίτευση», οι πολίτες βαθμολογούν αρνητικά τα μέτρα της ΔΕΘ. Οι άμεσοι φόροι αυξήθηκαν κατά 52,3% μεταξύ 2019 και 2024, ενώ οι αμοιβές μόλις κατά 22%.
Τα μέτρα ελαφρύνουν επιλεκτικά ομάδες με εκλογική στόχευση, χωρίς να αντιμετωπίζουν τη δομική υπερφορολόγηση της εργασίας. Οι νέοι, με εισοδήματα κάτω των 10.000 ευρώ, βλέπουν χαμηλές αποδοχές, ακριβή στέγαση και έλλειψη προοπτικής.
Αλλαγή παραγωγικού μοντέλου: Ευχή ή πραγματικότητα;
Η «αλλαγή παραγωγικού μοντέλου» είναι φράση-πασπαρτού. Παρά την αύξηση των εξαγωγών και της βιομηχανικής παραγωγής, το εμπορικό έλλειμμα διπλασιάστηκε από 17,7 δισ. το 2015 σε 35,7 δισ. το 2024. Το πρόβλημα δεν είναι οι εξαγωγές, αλλά η εκρηκτική αύξηση των εισαγωγών.
Η διεθνής ανταγωνιστικότητα βελτιώνεται, αλλά οι νέες θέσεις εργασίας είναι χαμηλής ποιότητας. Το βασικό πρόβλημα είναι η αδυναμία δημιουργίας ισχυρών επιχειρήσεων και η απουσία στρατηγικής για τις μικρομεσαίες και μεγάλες παραγωγικές μονάδες.
Θεσμική μεταρρύθμιση: Προϋπόθεση για βιώσιμη ανάπτυξη
Η καταπολέμηση της διαφθοράς, η ενίσχυση της διακυβέρνησης και η απλοποίηση των κανονισμών είναι απαραίτητες για να ανακατευθυνθεί το κεφάλαιο προς παραγωγικές χρήσεις. Η μεταρρύθμιση δεν είναι τεχνοκρατικό ζήτημα. Είναι πολιτικό πρόβλημα, που απαιτεί αναδόμηση των θεσμών εμπιστοσύνης και διαφάνειας.
Μόνο έτσι μπορεί η Ελλάδα να πετύχει βιώσιμη ανάπτυξη, να μειώσει τις ανισότητες και να προσφέρει πραγματική προοπτική στους πολίτες της.
Από την αριθμητική στην πολιτική της ευημερίας
Η ελληνική οικονομία του 2025 δεν πάσχει από έλλειψη ανάπτυξης, αλλά από έλλειψη κατεύθυνσης. Οι αριθμοί μπορεί να δείχνουν πρόοδο, αλλά η κοινωνία βιώνει στασιμότητα, ανασφάλεια και απογοήτευση. Η πραγματική πρόκληση δεν είναι να αυξηθεί το ΑΕΠ, αλλά να μετατραπεί η ανάπτυξη σε συλλογική ευημερία.
Η οικονομία δεν είναι ουδέτερη. Αντανακλά τις προτεραιότητες μιας πολιτείας, τις δομές εξουσίας και τις κοινωνικές ισορροπίες. Όταν η ανάπτυξη δεν συνοδεύεται από θεσμική ενίσχυση, δικαιότερη κατανομή του πλούτου και δημιουργία ποιοτικών θέσεων εργασίας, τότε δεν είναι βιώσιμη — είναι εύθραυστη.
Η Ελλάδα δεν χρειάζεται απλώς μεταρρυθμίσεις. Χρειάζεται ανασχεδιασμό του παραγωγικού της οράματος, αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στους θεσμούς και πολιτική βούληση να επενδύσει στους ανθρώπους της. Μόνο τότε η ανάπτυξη θα αποκτήσει προοπτική — και οι πολίτες λόγο να ελπίζουν.
Μείνετε μπροστά στις εξελίξεις — κάντε Like στο Facebook
Από το newsroom
της Πηνελόπης Μπουρινέζου
-Posted by Anexartitos.Ta.Neα
Αν θέλετε να μαθαίνετε παράλληλα όσα σημαντικά διαδραματίζονται στα ελληνικά και ξένα media κάντε like στην σελίδα στο Facebook πατώντας εδώ.click here
Δημοσίευση σχολίου
.Τα σχόλια υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο.
. Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του.
. Αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές.
. Συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια και greeklish αφαιρούνται όπου εντοπίζονται.
. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές και μόνον αυτούς.
. Η ταυτότητα των σχολιαστών είναι γνωστή μόνο στην Google.
. Όποιος θίγεται μπορεί να επικοινωνεί στο email μας.
. Περισσότερα στους όρους χρήσης.. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου